126
II. Funkcje jednej zmiennej
skąd
|sinx — sin x0|<|x —x0|, dla dowolnych wartości x i x0.
Przy danym dowolnym e>0 przyjmijmy <5=e; przy x—x0[ <<5 mamy
(2) |sinx —sinx0|<£,
co już dowodzi ciągłości sin x. Analogicznie ustalamy także ciągłość funkcji cos x również przy dowolnym x.
Stąd, na podstawie twierdzenia z poprzedniego ustępu, wynika już ciągłość funkcji
sin x 1 cosx 1
tgx =-, secx =-, ctgx =-, cosec x =-
cosx cosx sin x sinx
z wyłączeniem dla pierwszych dwóch funkcji wartości postaci (2k+l) Jju, przy których cosx=0, a dla drugich dwóch funkcji argumentów kn, przy których sinx=0.
69. Ciągłość jednostronna. Klasyfikacja nieciągłości. Powyżej za pomocą równości (1) określiliśmy pojęcie ciągłości funkcji /(x) w punkcie x0. Obliczając granicę (1) mogliśmy przy tym przybliżać x do x0 z prawa i z lewa. Wprowadzimy teraz pojęcie jednostronnej ciągłości i jednostronnej nieciągłości funkcji w danym punkcie.
Mówimy, że funkcja /(x) jest ciągła w punkcie x0 prawostronnie (lewostronnie), jeżeli spełniony jest związek
(3) /(xo+0)= Hm f(x) —/(x0) (/(x0 —0)= lim /(x)=/(x0)).
*->xo + 0 x->xo~0
Jeżeli jeden z tych związków nie jest spełniony, to funkcja /(x) ma w punkcie x0 nieciągłość, odpowiednio prawostronną lub lewostronną.
Jeśli chodzi o lewy (prawy) koniec przedziału SC (*), w którym funkcja jest określona, to może chodzić tylko o ciągłość lub nieciągłość prawostronną (lewostronną). Jeżeli zaś x0 jest wewnętrznym punktem przedziału SC, tj. nie jest żadnym z końców przedziału, to dla spełnienia związku (1), wyrażającego ciągłość funkcji w punkcie x0 w zwykłym sensie, potrzeba i wystarcza, żeby były spełnione obydwa związki (3) [52]. Innymi słowami, ciągłość funkcji w punkcie x0 jest równoważna jej równoczesnej ciągłości lewostronnej i prawostronnej w tym punkcie.
Zatrzymajmy się dokładniej nad zagadnieniem ciągłości i nieciągłości funkcji /(x) w punkcie x0, np. prawostronnej. Zakładając, że funkcja /(x) w pewnym przedziale <x0,x0+A> (h>0) jest określona na prawo od tego punktu, widzimy, że dla ciągłości prawostronnej potrzeba i wystarcza: po pierwsze, żeby istniała granica skończona /(xo+0) funkcji/(x) przy x dążącym prawostronnie do x0, a po drugie, żeby granica ta była równa wartości /(x0) funkcji w punkcie x0.
(') Zakładając, że koniec ten jest liczbą skończoną.