422
VI. Wyznaczniki funkcyjne i ich zastosowania
Łatwo jest stąd obliczyć czynnik // i wraz z nim x, y, 2. Można też dodając stronami te równania pomnożone przedtem odpowiednio przez /, m, n otrzymać równanie
/V m2b2 n2c2
z którego od razu obliczamy interesujące nas dwie wartości ekstremalne r2.
Ponieważ tutaj wiemy z góry, że istnieją te wartości ekstremalne, otrzymujemy pełne rozwiązanie zadania.
5) Na zakończenie poszukajmy najmniejszej i największej wartości formy kwadratowej
n
/C*1 ,*2, ...,*„)= Y a,kx,xt (a,k = akl)
l.kZ 1
przy warunku
(14) q>(xi,x2, ..., x*)=x\ +x2+ x2 = 1 (‘).
Tworzymy funkcję Lagrange’a
Rugując *1, x2,.... x„ z równań
1 |
9F | |
• -— = (<*11— X)xi +al2 x2 +.. |
.+Ui»a:.=0, | |
2 |
0x1 | |
1 |
dF | |
■ r~ = a2iXi+{a22—X)x2 + .. |
.+U2.Jt„=0, | |
2 |
dx2 |
(15)
1 ~2 otrzymujemy równanie stopnia n |
dF ~— — Oni Xi +a„2 X2 + . dXn względem X: | ||
On —X |
«12 |
0 In | |
(16) |
o21 |
a22—X |
O 2. |
Oni |
Oni |
Onn~X |
Jeżeli X jest jednym z jego pierwiastków, to układ równań liniowych (15) jest spełniony przez wartości Xi, x2,xn, które nie są wszystkie jednocześnie równe zeru. Mnożąc je przez odpowiedni czynnik możemy sprawić, aby spełniony był warunek (14). Jednak obliczanie tych wartości nie jest nam potrzebne, bo można wyznaczyć najmniejszą i największą wartość funkcji/bez rozwiązywania równań (15).
Istotnie, mnożąc równania (15) odpowiednio przez xlt x2, x„ i dodając stronami otrzymujemy równanie
f(xk ,x2, ..., x„)-X(xf+xl + ...+x2)=0 ,
i wobec warunku (14):
f(xi,x2, ...,x,)=X .
A więc jeżeli X spełnia równanie (16), to wartość funkcji / w odpowiednim punkcie (x,, x2,..., *„) jest równa tej wartości X.
Otrzymaliśmy elegancki wynik: najmniejsza i największa wartość funkcji / przy warunku (14) pokrywają się z najmniejszym i największym z pierwiastków rzeczywistych równania (16)(2).
(‘) Można tu zrobić uwagę analogiczną do uwagi w notce (z) na str. 419. (2) Można wykazać, że wszystkie pierwiastki tego równania są rzeczywiste.