131
Odpowiedzi i wskazówki
d) v2 = 4.84.
Wariancja er2 = 4.41 jest najlepiej oszacowana przez
5.1.8.
dla x O, dla O < x ^ 9, dla x> 6.
1
n
a) Fn(x) = Pr(Z„ <x) = J^Pr^. < x)
i=i
n-1
[O dla x / [0,0].
c) EZ„ =n9/(n+ 1), skąd E Tn — 6. Estymator jest nieobciążony.
nd
D2Tn = ('^ ) D2Zn,
• O gdy w —> oo. Estymator jest zgodny.
D 2Z„ =
(n + 2)(n+ l)2
5.1.9. Nieobciążoność T2 wynika z przykładów 4.1.3 i 5.1.2. Estymator 7j jest lepszy od T2, bo ma mniejszą wariancję.
5.1.10. a = X — 1/2. Ea = a, czyli a jest estymatorem nieobciążonym. Ponieważ D2ń = 1/(12n) —» 0, gdy n —> °° , więc Pr(|a — a\ > e) < D2a/e2. Stąd a jest estymatorem zgodnym.
n
5.1.11. Pr=xt) =//'(!-p)l~x<, gdzie xt = 1 lub xt = 0. L(x],... ,xn\p) = -p)'-x>.
= 0.
dlnL Y!i=\x> EŁi U--*,•) dp i-p
Stąd p = X. Dla danych liczbowych z tego zadania p = 0.65.
5.1.12. 8 = - —^-.
E" , lnX(
a) P=
b) fh=X, cr2=S2,
, - n
c) c = iny •
E;=ilnX,
a) A = X, EA = X, D2A = A/n -» 0 dla n —> oo . Stąd estymator jest nieobciążony i zgodny.
b) p=X//, Ep = p, D2p = 7^ —> 0 dla n —> °o (/ - parametr rozkładu dwumianowego,
In
n - wielkość próby). Stąd estymator jest nieobciążony i zgodny.