Dziecko jako „psycholog” i „budowniczy języka” na planie interakcyjnej intencjonalności
W koniunkcji znanych z literatury metafor
- „dziecko jako psycholog”
(por. odczytywanie intencji w sytuacji komunikacyjnej)
m
I
- „dziecko jako budowniczy języka”
(wychwytywanie wzorów w mowie otoczenia i budowanie na tej podstawie własnego systemu językowego)
odnajdujemy przybliżenie procesu przyswajania języka w ontogenezie, procesu nakreślonego tu z perspektywy interakcyjnej intencjonalności.
23
T .TT