W/trlU*•>»•'? nr 0 1 O YV J XXXlX\J. XXX Sy X\J |
PODSTAWY ZARZĄDZANIA |
04 n thiit | |
Skrypt wykładów 2003/2004 |
05.12.2003 |
4. liniowe - funkcjonalna
zasada jednoosobowego kierownictwa i drogi służbowej
funkcjonalne piony
był rozpowszechniony w okresie systemu nakazowego
przystosowana do scentralizowanego zarządzania, nie przystosowana do życia na rynku konkurencyj nym
szefowie pionów koncentrują się aa własnej grupie i nie porozumiewają się ze sobą (kiedyś to nie przeszkadzało bo nie rynek dyktował warunki tylko pion centralny) slużyi scentralizowanemu zarządzaniu
nie odnajduje się na rynku, bo potrzebne jest tam zintegrowanie, współpraca, umiejętność komunikacji itp. Nie dzieli się na funkcjonalne piony tylko łączy się teraz w zespoły.
Ukształtowała cna pewne wzory kulturowe, które teraz trudno zwalczyć - ja zrobiłem swoje, a reszta mnie nie obchodzi. Myśli się kategoriami własnego miejsca pracy, poszczególnego pionu. A firma jest całością i cel jest jeden do którego wszyscy maja się przykładać w ten sam sposób.
U
Nic tylko ważne warunki konkurencji rynkowej, ale też ważne postępujące warunki globalizacji.
1 C-: n\m/T7 •«■/"* TVT A) M A
JL. Ofc* U2V4.UA <1 U X t T .i \j> i i 1 t~\.
W latach 60 - tych XX w. w dużych koncernach amerykańskich gdzie coraz bardziej przeszkadzała wielkość. Powodowało to trudności w przystosowaniu się do zmian Struktura dywizjonalna łączy dużą skałę pro I u kej i z elastycznością (aie obaiono mit centralizacji) Duża firma dzielona jest szereg małych, względnie niezależnych małych jednostek. Działania tych jednostek muszą mieścić się w ramach jednego planu strategicznego działania całej firmy. Dywizjom/ (centra zysku) funkcjonują jak chcą. Mają generować zysk w sposób odpowiedni do