422

422 Polska w Unii Europejskiej

w nich zawartych są także podmioty prawa prywatnego. Oznacza to. że z jednej strony, podmioty te mają obowiązek przestrzegania w swych działaniach, pod rygorem różnego rodzaju sankcji, przepisów zawartych w rozporządzeniach, a / drugiej strony, mogą one opierać swe prawa podmiotowe (roszczenia) na tych przepisach i domagać się ich egzekwowania tak przez władze publiczne (krajo we i wspólnotowe), jak i przez inne podmioty prywatne.

-    Dyrektywy, ujmowane w formę ramowych zaleceń i kierowane do państv członkowskich dla implementacji poprzez ujęcie ich w postać aktów prawa kra jowego. Państwom z reguły pozostawiona jest pewna swoboda ustanowienia unormowań odpowiadających ich specyfice, jednak ponoszą one zarazem odpowiedzialność za niewłaściwą, niepełną lub nieterminową ich implementację. Obu wiązkiem państwa jest bowiem zapewnienie efektywnego stosowania dyrektyw.

-    Decyzje, mające na ogół charakter indywidualnych aktów wykonawczych, często dotyczących sytuacji osób prawa prywatnego i wiążące wszystkie organy powołane do ich wykonywania.

//. Akcesja Polski do Unii Europejskiej

394. Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej dokonało się w typowej dla prawa międzynarodowego formie: zawarcia odpowiedniej umowy międzynarodowej (traktatu akcesyjnego) przez piętnaście państw - dotychczasowych członków Unii Europejskiej - z dziesięcioma przyjmowanymi państwami. Zanim jednak doszło do podpisania i wejścia w życie tego traktatu, konieczne było podjęcie licznych kroków przygotowawczych.

W płaszczyźnie prawa międzynarodowego pierwszym krokiem było zawarcie przez państwa aspirujące do członkostwa w Unii Europejskiej układów (umów) stowarzyszeniowych ze Wspólnotami Europejskimi (wobec Polski układ ten wszedł w życie 1 lutego 1994 roku). Od 1997 roku toczyły się negocjacje z Unią Europejską, dotyczące terminu i warunków akcesji, prowadzone - w każdym państwie - przez konstytucyjnie powołane do tego organy. Negocjacje zakończyły się (na spotkaniu kopenhaskim) 13 grudnia 2002 roku i po podjęciu odpowiednich decyzji przez Komisję Europejską, Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej traktat akcesyjny podpisano w Atenach w 16 kwietnia 2003 roku. Po ratyfikacji przez wszystkie dawne i nowe państwa Unii traktat wszedł w życie 1 maja 2004 roku.

Konstytucyjność traktatu akcesyjnego została potwierdzona wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2005 roku. K 18/04.

Z punktu widzenia prawa konstytucyjnego szczególne interesujące były przygotowujące akcesję kroki na szczeblu krajowym. Mówiąc najogólniej, można tu wskazać:

1)    ustanowienie w polskim prawie konstytucyjnym podstaw do integracji Polski

z Unią Europejską;

2)    harmonizację polskiego systemu prawa z porządkiem prawnym Unii Europejskiej;

3)    określenie procedury ratyfikacji traktatu akcesyjnego;

4)    określenie systemu wybierania polskich deputowanych do Parlamentu Europejskiego.