43

82

(punktu prawdopodobnego Pj) obliczonej z wzorów (4.16) wynosi

M=*±1.0\ 4.5. Uogólnione sposoby uwzględniania wpływu błędów linii pozycyjnych na określenie punktu prawdopodobnego i jego ocena

Zakłada się. że każda linia pozycyjna charakteryzuje się dwoma składowymi błędu: szczegółoną wartością średniego błędu przypadkowego mi i wspólną dla pewnego zbioru linii pozycyjnych (niekoniecznie dla astronomicznych) wartością o błędu systematycznego. Wzajemne relacje między składowymi błędu poszczególnych linii pozycyjnych powodują wystąpienie współzależności między wartościami błędów. Błędy w-spółzależnc lub wzajemnie zależne można charakteryzować wartościami współczynników wzajemnej korelacji k zawartej w przedziale:

0 £ k £ 1

Współczynnik korelacji i-tej oraz j-iej linii pozycyjnej może być wyznaczony ze wzoru:

W praktyce na ogół podstawia się do wzoru aprioryczne wartości błędów wyznaczone z dużej liczby pomiarów. Możliwe jest także w całkowicie zautomatyzowanych obliczeniach posługiwanie się aposteriorycznymi wartościami uzyskanymi z pomiarów; wówczas:

Ż(u,-u)(v₄-v)

1

(4.19)

tlu.-uCtly-Y)¹

I    I

Jest to statystyczna ocena korelacji zbioru par wartości pomiarowych Uj* Vj (i=^sl...n)_t gdzie:

Uj, Vj - poszczególne zmierzone wartości parametru nawigacyjnego (np. Ah, obliczona oddzielnie dla każdego pomiaru),

U, V    - średnie arytmetyczne wartości z serii pomiarów

parametru nawigacyjnego.

Współczynnik korelacji dwóch funkcji argumentów losowych wynosi:

(4.20)

grfy

f,(a, .a, ...a, ....a., .y, ,y_} ,...y_k ,y, .y,)

zaś dla argumentów niezależnych (jeden ze składników wzoru (420)):