13
WYKŁAD 1. PODSTAWY RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA
Następnie obliczymy
EE1 - i (1 •1 +1 ■ 3 + 3* • 5 + 41 • 7 + 5" •9 + e? • li) - ^,
skąd otrzymujemy wariancję i odchylenie standardowe:
2555
1296
1.97,
Widać, że EY > EX, co jest oczywiste, gdyż zawsze Y ^ X. Wartości Y są też bardziej skupione wokół swojej wartości oczekiwanej, więc D1Y < D2X. Łatwo otrzymujemy
E{X + E) - EX + EY - i + 151 , “ „ 5.06.
Ponieważ X i Y nie są niezależne, to nie można skorzystać ze wzoru (1.3.11). Współczynnik korelacji jest określony wzorem
P = p(X, V)
Cov(X. V) V/DSXV/D^V "
(1.3.14)
Współczynnik korelacji ma kilka charakterystycznych, sformułowanych poniżej własności.
a) |pl ^ 1,
b) jeżeli X i Y są niezależne, to p(X, Y) = 0,
c) |p| = 1 wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją stałe a j= 0 i 6 takie, że
(1.3.15)
P(Y = aX + 5) = 1.
Jeżeli współczynnik korelacji zmiennych losowych X i Y jest równy zeru, to mówimy, że są one nieskorelowane. Jeżeli zmienne losowe są niezależne, to są nieskorelowane, ale nie na odwrót.
Wyrażenie E ^(Y - (aX + osiąga najmniejszą wartość, gdy współczynniki a i /3 są określone
wzorami
02 0 02
a = p— , P = moi - p—mio,
01 01
gdzie of = D1X, of = D1Y, mio = EX oraz moi = EY.
Prostą o równaniu
- m0i = p— (x - mio) 01
nazywa się prostą regresji, a współczynniki a i fi nazywają się współczynnikami regresji.
1. Rzucamy trzema monetami. Jakie jest prawdopodobieństwo, że wyrzucimy co najmniej dwie reszki?
Jest n + m losów, spośród których n wygrywa. Kupiono k losów. Obliczyć prawdopodobieństwo,
że wśród nich jest s (s 5; n) losów wygrywających.