90 Rozdział 3
analizowaniu historii partii oraz różnorodnych opinii na jej temat, a w szczególności dotychczasowego image’u medialnego, można sporządzić kilka wariantów nowego wizerunku partii (polityka), który może być wykorzystywany w zależności od grup wyborców o zbliżonych cechach.
Analiza prasy daje możliwość poznania aktualnego image’u ugrupowania i polityków w mediach {publicity), umożliwiając podjęcie działań zmierzających do ewentualnej korekty tego wizerunku. Inny wizerunek będzie pożądany dla partii (polityka) prezentującego się w rejonach wiejskich i małomiasteczkowych, a inny w środowisku wielkomiejskim. W pierwszym środowisku wystawiony przez partię kandydat powinien prezentować swoje wiejskie (lokalne) pochodzenie i upodobanie np. do ludowej tradycji. Natomiast w drugim powinien wykazać się wyższymi predyspozycjami intelektualnymi, jak również zrozumieniem dla problemów miejskich. Inną prezentację będą mieli też kandydaci związani z popularną partią polityczną lub z rządem odnoszącym sukcesy i cieszącym się uznaniem opinii publicznej — wówczas należy to podkreślać i eksponować. W przeciwnym wypadku kandydat nie powinien demonstrować swej przynależności partyjnej, starając się uwydatnić swoje mocne atuty osobiste.
Wyborcy zwracają także uwagę na poparcie, jakie dla partii polityka dają osoby związane z życiem politycznym, ekonomicznym, kulturalnym i naukowym kraju. Ich popularność i sympatia przenosi się bezpośrednio na ugrupowanie polityczne/polityka.
Wizerunek partii/polityka nie powstaje z dnia na dzień. Jest on tworzony przez cały okres jej/jego działalności. Kompleksowy image partii politycznej w świadomości elektoratu tworzy się na podstawie całości informacji zarówno dotyczących partii, jak i ogółu jej członków.
Metody, jakie w kreowaniu wizerunku partii politycznych są stosowane w ramach działalności public relations, można podzielić na: materialną, w ramach której można wyróżnić formę pośrednią i bezpośrednią, jak również niematerialną.
Podsumowując, na kształt wizerunku partii politycznej składają się: synchronizacja programów politycznych z ideologią, czynnik osobowy (image polityków), jak również różne działania i przedsięwzięcia medialne (informacyjne) na rzecz wyeksponowania danej partii politycznej, zdobycia poparcia i zaufania środowisk społecznych. Bardzo ważne dla wiarygodnego wizerunku partii jest dotrzymywanie obietnic wyborczych, jak również etyka ludzi, którymi się otaczają.
Tabela 3. Materialne i niematerialne metody kreowania wizerunku partii politycznych
Metoda |
Wykorzystywane środki |
Materialno- -pośrednia |
- formy audiowizualne — audycje radiowe, telewizyjne, wywiady dla mediów - formy wizualne — logo partii, plakaty, ulotki, biuletyny, znaczki wyborcze, wizytówki, listy do wyborców itp. - publikacje, materiały pisemne - Internet |
Materialno- -bezpośrednia |
- informacja telefoniczna - organizacja wieców i spotkań przedwyborczych, konferencji prasowych - wykorzystanie liderów opinii społecznej w bezpośrednich spotkaniach z wyborcami - działalność charytatywna - przemówienia |
Niematerialna |
- ideologia - doktryna polityczna - rodowód polityczny - symbolika danego podmiotu polityki |
Źródło: Opracowanie własne na podstawie: T. Goban-Klas, Public relations, czyli promocja reputacji. Pojęcia, definicje, uwarunkowania, Warszawa 1996, s. 72-74; Ł. Piasta, Public relations. Istota. Techniki, Warszawa 1996, s. 72-78; M. Mazur, Marketing polityczny. Wyczerpujący przegląd technik i metod stosowanych w kampanii wyborczej, Warszawa 2002, s. 82—88.
Image każdego podmiotu politycznego musi być tworzony indywidualnie z uwzględnieniem specyfiki danej organizacji, jej ideologii i doktryn politycznych, programu sensu stricto i programu wyborczego, jak również indywidualnych cech polityków, którzy z nim sympatyzują.