90 Rozdział 3 analizowaniu historii partii oraz różnorodnych opinii na jej temat, a w szczególności dotychczasowego image’u medialnego, można sporządzić kilka wariantów nowego wizerunku partii (polityka), który może być wykorzystywany w zależności od grup wyborców
0 zbliżonych cechach.
Analiza prasy daje możliwość poznania aktualnego image’u ugrupowania i polityków w mediach (publicity), umożliwiając podjęcie działań zmierzających do ewentualnej korekty tego wizerunku. Inny wizerunek będzie pożądany dla partii (polityka) prezentującego się w rejonach wiejskich i małomiasteczkowych, a inny w środowisku wielkomiejskim. W pierwszym środowisku wystawiony przez partię kandydat powinien prezentować swoje wiejskie (lokalne) pochodzenie i upodobanie np. do ludowej tradycji. Natomiast w drugim powinien wykazać się wyższymi predyspozycjami intelektualnymi, jak również zrozumieniem dla problemów miejskich. Inną prezentację będą mieli też kandydaci związani z popularną partią polityczną lub z rządem odnoszącym sukcesy
1 cieszącym się uznaniem opinii publicznej - wówczas należy to podkreślać i eksponować. W przeciwnym wypadku kandydat nie powinien demonstrować swej przynależności partyjnej, starając się uwydatnić swoje mocne atuty osobiste.
Wy borcy zwracają także uwagę na poparcie, jakie dla partii polityka dają osoby związane z życiem politycznym, ekonomicznym, kulturalnym i naukowym kraju. Ich popularność i sympatia przenosi się bezpośrednio na ugrupowanie polityczne/polityka.
Wizerunek partii/polityka nie powstaje z dnia na dzień. Jest on tworzony przez cały okres jej/jego działalności. Kompleksowy image partii politycznej w świadomości elektoratu tworzy się na podstawie całości infonnacji zarówno dotyczących partii, jak i ogółu jej członków.
Metody, jakie w kreowaniu wizerunku partii politycznych są stosowane w ramach działalności public relations, można podzielić na: materialną, w ramach której można wyróżnić formę pośrednią i bezpośrednią, jak również niematerialną.
Podsumowując, na kształt wizerunku partii politycznej składają się: synchronizacja programów politycznych z ideologią, czynnik osobowy (image polityków), jak również różne działania i przed-