bb

monumentalizacji, nie licząc się z przyjętymi zasadami teatralnymi sięga po silne środki wyrazu. Łączy elementy symboliczne i publicystyczne.

Dramat symboliczny - utwór sceniczny, którego główną cechą jest odejście od dosłowności. Świat przedstawiony dramatu nie odzwierciedla konkretnych faktów społecznych; jego podstawowym budulcem jest symbol i

niedopowiedzenie, nadrzędnym celem jest zaś wyrażenie podstawowych sytuacji humanistycznych w perspektywie metafizycznej.Dramat symboliczny często wykorzystywał formę prozy poetyckiej i rozbudowanych, "artystycznych" didaskaliów, a na płaszczyźnie treści - wątków baśniowych i historycznych.

Dramat epicki - odmiana dramatu wywódząca się z dramatu

ekspresjonistycznego, której twórcą był Bertolt Brecht. Jego utwory (Matka Courage i jej dzieci, Kaukaskie kredowe koło) składają się z szeregu luźno powiązanych scen, które jako całość mają stanowić ilustrację pewnego procesu społecznego. Ich wyraźnie moralizatorski charakter podkreślały częste zwroty do publiczności, pieśni komentujące akcję z punktu widzenia określonych poglądów społecznych i politycznych czy niektóre dialogi, których celem było komentowanie przedstawianych wydarzeń. Dramat epicki jest nawiązaniem do teatru ludowego.

Dramat poetycki - termin obejmujący różnorodne zjawiska w dramacie XX w., który łączy odejście od jego klasycznych zasad. Charakteryzuje go swobodna kompozycja, poetyckość języka i tekstu, stylizacyjność, i/lub paraboliczność. Świat przedstawiony w dramacie poetyckim jest nośnikiem metaforycznych i symbolicznych znaczeń, nadających mu charakter filozoficznego uogólnienia. Przykładami dramatów poetyckich mogą być Escurial Michela de Ghelderode'a, Mord w katedrze i Cocktail party Thomasa Stearnsa Eliota, Orfeusz Anny Świrszczyńskiej.

Dramat groteskowy - odmiana dramatu nowoczesnego, uprawiana w ramach teatru absurdu. Cechuje ją: zanik tradycyjnej akcji, sprowadzonej do ciągu luźnych, bezsensownych scen, w których działania postaci pozbawione są motywacji psychologicznej. Dramat ten posługuje się groteską, parodią, pure nonsensem, wyszydzając szablony językowe i konwencjonalne formy literackie. Występowanie obok siebie scen komicznych i

dramatycznych.http://pl.wikipedia.org/wiki/Moralitet - cite note-1#cite note-1

Właściwości stylowo - kompozycyjne liryki określa się poprzez:

1.    Konstrukcję podmiotu lirycznego

2.    Typ wyrażonych przeżyć

3.    Użyte w wierszu środki stylistyczne

4.    Gatunek liryczny

1. Konstrukcja podmiotu lirycznego (usytuowanie podmiotu)

ja" liryczne wyznaje

bezpośrednia - bezpośrednio, wprost, w 1. os. lp., swoje uczucia, przeżycia, myśli (np. elegia):