CCF20090113005

współczynniki wytłaczania naro cylindrycznych. Oczywiście, ko dopuścić większe współczynniki należy się wtedy liczyć z większyi a zniekształcenia płaskości boków

y d:

są mniejsze od współczynników wytłaczania naczyń jystając z wykresu na rys. 4 można (kosztem estetyki) v ytłaczania naroży wytłoczki o podstawie prostokątnej, lecz odsprężynowaniami materiału. Powoduje to powiększenie łoczki.

2.Aparatura badawcza.

2.1.    Prasa hydrauliczna.

2.2.    Tłocznik.

2.3.    Suwmiarka.

2.4.    PunJktak z młotkiem. |

2.5.    Rysik do blachy i ołówek do tektury.

2.6.    Nożyczki do tektury, i

2.7.    Nożyce do blachy.

narzędzi przystosowanych do wytłaczania naczyń o

Tłocznik posiada zestaw

następujących wymiarach: g = 2 mm, m = 14mm, rd = 8mm, a =100mm,

b = 50mm.    i I

3.Przebieg ćwiczenia.

3.1.    Dobrać materiał wyjściowy W ; następującej proceduiy:

3.1.    1. Z wzoru (1) obliczyć H.

3.1.    2. Narysować prostokąt o gabirytack materiału wyjściowego;

{b - 2 m + 2 H}, {a-2m + 2H}|

3.1.    3. Obliczyć R z wzoru (2). f

3.1.    4. Wykreślić ćwiartki krążka djpromieniu R w narożach materiału wyjściowego zataczając promień R z punktów odległych o| boków o H.

3.1.    5. Skorygować kształt naroży do E wybierając to, które wymagi

3.1.    6. Splanimetrować skorygow;

3.1.    7. Z wzoru (3) obliczyć wspó

ateriału wyjściowego zgodnie z jednym z rozwiązań od A ajmniejszego naddatku technologicznego. ie naroże.

nnik tłoczenia naroża.

3.1.    8. Sprawdzić, czy współczyńlik tłoczenia naroża zawiera się pomiędzy krzywymi na lys. 5.

3.1.    9. Jeżeli współczynnik tłoczei a jest zbyt duży, można zastosować rozwiązanie tańsze lub zakończyć projektowanie.

3.1.10.    Jeżeli współczynnik tłocz? jna jest zbyt mały, to należy spróbować zastosować inne rozwiązanie konstrukcji naroża lub zaproponować tłoczenie wielooperacyjne.

3.1.11.    Próba zastosowania innegcj jtozwiązania naroża (materiału wyjściowego lub wytłoczki) oznacza powrót do czynności 3.1.) li dalsze postępowanie zgodnie z numeracją czynności.

3 *

,    ; f.

3.2.    Po wykreśleniu kształtu mat< nału wyjściowego na tekturze należy wyciąć nożyczkami ten kształt i przenieść na blachę z£ pomocą lysika. Następnie napunktować otrzymany kształt w odstępach co 5 do 10 mm.