CCF20090811031

120 Saren Kierkegaard, Modlitwy. Nowa interpretacja jego życia i myśli

96

PRZY STOLE PANA ⁹⁶

Przypomnij mi, o Jezu, jeszcze raz Twą całą udrękę i niedolę,

Przypomnij mi Twe; duszy głębokie cierpienie.

(Fragment rodzinnej duńskiej pieśni religijnej)

Och, zaprawdę, nasz Panie i Zbawco, to nie z tego względu mamy odwagę polegać na własne] sile, ponieważ nie potrafimy sami przypomnieć sobie wystarczająco wyraźnie i utrzymać trwale to wspomnienie o Tobie - my, którzy wolelibyśmy przebywać po stronie radości niż smutku, my, którzy pragniemy dla nas tylko dobrych dni, pokoju, zabezpieczenia szczęśliwych czasów, my, którzy wolimy pozostać w całkowitej niewiedzy o przerażających nas rzeczach - lecz dlatego, by nie uczynić naszego szczęśliwego życia ponurym i rozważnym lub zaiste podobnym do Twojego nieszczęśliwego życia, za jakie skłonni jesteśmy je uważać, zbyt przygnębiającego i pełnego powagi. A więc modlimy się do Ciebie, ponieważ to o Tobie mamy teraz pamiętać, żebyś Ty sam przypomniał nam o tych rzeczach. Och, jakimż to dziwnym językiem posługuje się człowiek, gdy z Tobą rozmawia; wydaje się on bezużytecznym narzędziem, gdy ma wyrazić nasz stosunek do Ciebie lub Twój do nas. Czymże jest on dla pamięci, gdy ten, który ma być zapamiętany, musi się sam przypominać temu, który ma o nim pamiętać! Przecież wśród ludzi tylko potężny człowiek, piastujący wysoki urząd, który ma wiele ważnych rzeczy do przemyślenia, mówi do człowieka niższego od niego stanem „To ty musisz mi przypomnieć, abym pamiętał o tobie”. Och, właśnie w ten sposób mówimy do Ciebie, nasz Zbawco i Odkupicielu świata! Och, i to, co mówimy do Ciebie jest dokładnym odbiciem naszej małości i nicości w porównaniu z Tobą, z Bogiem wyniesionym ponad niebiosa! Modlimy się zatem, abyś Ty sam przypominał nam

0    Swoim cierpieniu i śmierci, przypominał nam to nieustannie w naszej pracy, radości i smutku, o tej nocy, podczas której zostałeś zdradzony. O to błagamy

1    zarazem składamy Ci podziękowania za każdym razem, gdy Ty przypominasz nam o tym. Także i teraz dziękujemy Ci w imieniu tych, którzy się tu zebrali po to, aby zbliżyć się do Twojego ołtarza, by móc odnowić swój związek z Tobą.

At the Lord’s Table: tamże, ss. 283-284.