CCF20090811033

122 Saren Kierkegaard, Modlitwy. Nowa interpretacja jego życia i myśli

98

PRZY STOLE PANA⁹⁸

Wspaniały jesteś, O Boże; i chociaż słowa te wypowiadamy w mroku nocy, bowiem znane nam jest tylko twoje lustrzane odbicie, to jednak czcimy Twoją niezwykłość, nie mogąc się jej nadziwić — ile jeszcze razy musimy wygłaszać to pod niebiosa, aż w końcu nauczymy się tą prawdę głębiej pojmować! Gdy stoję pod niebieskim firmamentem, otoczony przez cuda, które stworzyłeś, głoszę Twoją wspaniałość z sercem głęboko poruszonym uwielbieniem dla Ciebie, który tak łatwo podtrzymujesz gwiazdy w nieskończoności wszechświata i z ojcowską troską zwracasz swoją uwagę na wróbla. Lecz gdy zbieramy się w Twoim świętym domu, wówczas jesteśmy otoczeni tym, co w jeszcze głębszym sensie przypomina nam Twoją wspaniałość. Ponieważ doskonały jesteś Ty, który to wszytko stworzyłeś i który to wszystko wspierasz; o Boże, wtedy, gdy wybaczyłeś grzech świata i pojednałeś się z upadłym rodem ludzkim, ach wtedy byłeś jeszcze wspanialszy w Swoim niepojętym miłosierdziu! A zatem, jakże moglibyśmy inaczej - jeśli nie z wiarą - składać Ci pochwały, podziękowania i cześć w Twoim świętym przybytku, gdzie wszystko nam o tym przypomina, a szczególnie nam, którzy zebrali się tu dziś po to, aby otrzymać rozgrzeszenie i odnowić pojednanie z Tobą, w Jezusie Chrystusie?

^ss At the LorcTs Table: tamże, s. 297.