CCF20100413001

UKŁADY: GoSPODARZ-PASOZYT

Rysunek 7.33. Ewolucja homeostazy w układzie żywiciel—pasożyt pomiędzy populacjami muchy domowej (Muscu. domestica) i pasożytniczej osy (Nasonia vitropsnnis). Doświadczenia prowadzono w laboratoryjnej wielokomorowej klatce składającej się z 30 plastykowych pudełek połączonych specjalnymi rurkami w celu zmniejszeni rozprzestrzeniania się pasożyta. A. Świeżo połączone populacje (dzikie hodowle połączone po raz pierwszy) gwałtownie oscylowały, przy czym jako pierwsza wzrastało, a następnie załamywało się zagęszczenie populacji żywiciela (muchy), a później populacji pasożyta (osy). B. Populacje pochodzące z 2-letniej hodowli, gdzie współwy-stępowały oba gatunki, tworząc bardziej ustaloną równowagę, bez „załamań”. ?; kt, że został znacznie zmniejszony wskaźnik urodzeń pasożyta (46 sztuk potomstwa w porównaniu ze 133 potomkami w układach nowo utworzonych) wskazuje na powstanie oporu adaptacyjnego u gospodarza. Zmalała też populacja pasożyta. Doświadczenie to pokasuje, w jaki sposób w układach populacyjnych działa genetyczne sprzężenie zwrotne jako mechanizm regulacyjny i stabilizujący. (Z pracy Pimentela i Stone’a 1968: wykres dolny — B — powstał poprzez połączenie danych z doświadczeń nad dwoma populacjami, czyli danych przedstawionych na rysunku 2 i 3 cytowanej pracy. Wartości zagęszczenia są średnią liczebnością owadów w 1 komórce, w klatce 30-ko-morowej