CCF20100519006

Procedury szkolenia w zakresie bezpieczeństwa pracy i ergonomii

Zasada wiązania teorii z praktyką zwraca uwagę, iż pełny proces poznawczy przebiega między teorią a praktyką, która pełni jednocześnie funkcję weryfikującą prawdziwość twierdzeń teoretycznych. Zadaniem nauczyciela jest takie zorganizowanie procesu szkolenia, aby szeroko rozumiana działalność praktyczna uczniów była dla nich zarówno źródłem nowej wiedzy, umiejętności i nawyków, kryterium prawdziwości teorii, jak i elementem procesu świadomego przekształcania rzeczywistości.

Zasada poglądowości pozostaje w ścisłych związkach z zasadą świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie szkolenia oraz z zasadą wiązania teorii z praktyką. Poglądowość, nie eliminując kształcenia werbalnego, wymaga aktywnego kontaktu ucznia z poznawanymi przedmiotami, zjawiskami i procesami. W praktyce najczęściej zasadę poglądowości realizuje się poprzez obserwację i eksperymenty dokonywane świadomie i samodzielnie przez uczniów.

Zasadą w szczególny sposób uwzględniającą właściwości rozwojowe uczniów jest zasada przystępności. Koncentmje ona uwagę nauczyciela na właściwym doborze słownictwa i stylu wypowiedzi, na stopniowaniu trudności, na umiejętnym przechodzeniu od treści łatwiejszych do trudniejszych, od treści znanych uczniom do nieznanych, przy jednoczesnym uwzględnianiu różnic indywidualnych między poszczególnymi uczniami.

Zasada systematyczności kładzie nacisk na ustalenie odpowiedniej struktury treści szkolenia (strukturę tworzą elementy treści wraz z relacjami występującymi między nimi), optymalizację porcji przekazywanych informacji, hierarchizowanie ich ważności, integrowanie treści już opanowanych z aktualnie poznawanymi oraz na przygotowanie uczniów do samodzielnej pracy i planową kontrolę. Przestrzeganie zasady systematyczności, zwiększając skuteczność procesu szkolenia i wdrażając do samokształcenia, wymaga od nauczyciela szczegółowego planowania i analizy każdego tematu oraz występujących w jego obrębie faktów, pojęć, praw,

(    teorii, opisów. Niezbędne jest również planowanie i opracowywanie zróżnicowa

nych form i metod kontroli osiągnięć uczniów. Kontrola, szczególnie tzw. kontrola stanu aktualnego czy też kontrola bieżąca, stanowi istotny element sprzężenia zwrotnego informujący nauczyciela o efektach wymienionych wyżej zabiegów. Systematyczne powtórzenia, streszczenia i zadania sprzyjają kształtowaniu właściwego systemu pojęć, aktywizują uczniów czyniąc ich wiedzę bardziej operatywną.

Zasada elastyczności kieruje uwagę nauczyciela na zagadnienia doboru treści, metod i form szkolenia. Jej stosowanie umożliwia wprowadzenie szkolenia modułowego, a także bieżące zmiany metod i form szkolenia w zależności od potrzeb. Elastyczność, dzięki sprzężeniu zwrotnemu między nauczycielem i uczniami, stwarza szansę samoregulacji procesu szkolenia pod wpływem im-,    pulsów zewnętrznych.

Kolejna z wyróżnionych zasad - zasada jedności szkolenia indywidualnego i zespołowego - ma bezpośredni związek z formą organizacyjną pracy uczniów. Jednym z podstawowych zadań dydaktycznych jest przygotowanie uczniów do pracy w grupach. Realizacja tego zadania polega z jednej strony na jak najlepszym przygotowaniu indywidualnym każdego ucznia, z drugiej zaś na stwarzaniu możliwości pracy zespołowej kształtującej umiejętność współdziała-i    nia, poczucie odpowiedzialności za wyniki własnej pracy oraz uczącej szacun

ku dla pracy kolegów i przełożonych. Najpełniejsze odbicie zasada jedności