CCF20130426006

Odczynniki:    0,1 M bufor węglanowy pH 8,8

2 mi roztwory 6 wzorcowych aminokwasów w wiw buforze 10 iiiWi roztwór chlorku dabsyiu w acetonie

płytki lub folia aluminiowa do chromatografii cienkowarstwowej firmy Merck zielem krzemionkowym Kieselgel 50, min. wymiary 5x10 cm

układ rozwijający (górna faza uzyskana po wytrząsaniu w rozdzielaczu 100 mi butanolu z 100 ml 1% roztworu amoniaku)

Wykonanie:

a) otrzymanie dabsylowych pochodnych aminokwasów: w probówkach ze szlifem zmieszać 0,5 ml roztworu aminokwasu z 0,5 ml roztworu chlorku dabsyiu. Do próby kontrolnej użyć zamiast roztworu aminokwasu 0,5 ml buforu węglanowego. Probówki szczelnie zamknąć szklanym korkiem, wstawić do łaźni wodnej o temp. 70°C i ogrzewać, wytrząsając, przez 5 minut W probówkach przejściowo wytrąca się osad, który stopniowo rozpuszcza się, a roztwór przyjmuje barwę pomarańczową. Po schłodzeniu do temperatury pokojowej uzyskany w ten sposób roztwór dabsy-iowych pochodnych aminokwasów można poddawać rozdziałowi chromatograficznemu.

!C cm

o, / cm

b) chromatografia: przygotować 2 płytki a wymiarach 6,7x10 cm. Na każdej narysować ostrożnie ołówkiem cienką imię startu na wysokości 2 cm od brzegu i zaznaczyć na niej miejsca nanoszenia próbek odlegle od siebie o min. 15 mm. Pod przeciwległą krawędzią płytki umieścić nad nimi oznakowania nanoszonych próbek:

3-iiterowe symbole sześciu aminokwasów,

X próba zaszyfrowana,

K próba kontrolna

Próbki nanosić kapiiarą iub małą końcówką do pipet, pojedynczymi kroplami, susząc że! po każdej naniesionej kropli. Suche płytki z naniesionymi próbkami umieścić powierzchniami nośnymi do siebie w przygotowanej uprzednio zlewce z układem rozwijającym, w takiej jego objętości, by linia startu znajdowała się powyżej powierzchni cieczy. Zlewkę przykryć szczelnie foiią aluminiową. Rozwijanie zakończyć, gdy czoło układu rozwijającego osiągnie wysokość ok. 2 cm od górnej krawędzi płytki. Obrysować ołówkiem linię frontu i wysuszyć płytki pod wyciągiem. Zmierzyć odległości plam poszczególnych aminokwasów (ich środków geometrycznych) od linii startu.    ^_

Wyliczyć wartości R; dla poszczególnych aminokwasów I próby kontrolnej. Na ich podstawie zidentyfikować aminokwasy zawarte w próbie zaszyfrowanej.

ZALICZENIE

1.    Opisać wykonane oznaczenia zgodnie z poleceniami w skrypcie.

2.    Suche chromatogramy (lub ich barwne kserokopie) wkleić do zeszytu.

3.    Sporządzić tabelkę z obliczonymi wartościami R_f dla aminokwasów wzorcowych i kontroli oraz dla aminokwasów w próbie zaszyfrowanej.