b) w zwisie leżąc przodem o ugiętej ręce, tułów nie wyprostowany;
_przy wznosie nóg zamach nie od bioder, lecz od kolan,
— sprężynowanie (odbicie) w stawach kolanowych lub o podudzia,
— nogi podczas sprężynowania i przy wymyku ugięte i rozłą
czone,
— brak napięcia mięśni i luźne puszczenie nóg przy odbiciu od żerdzi (wygięcia).
Metodyka nauczania
1. Prawidłowy podpór.
2. Z podporu odmyk w przód o nogach podkurczonych, a potem wyprostowanych.
3. Z podporu, załamaniem bioder częściowy odmyk i powrót do podporu (początkowo załamanie bioder nie jest duże, a po opanowaniu stopniowo coraz większe). Przy tym ćwiczeniu zwrócić uwagę na pracę ramion i Obrócenie chwytu dłoni (rys. 61).
Rys. 61
4. Z przysiadu zwieszonego o nogach podkurczona* przewrót w tył do zwisu tyłem i powrót (na kółkąSfS reczach).
5. Zwis przewrotny i przerzutny przodem i tyłem (na drążku, drabinkach, kółkach, poręczach).
6. Poręcze ustawione wyższą żerdzią blisko i równo-; legie do drabinek. Nachwytem za niższą żerdź, stojąc zewnątrz przodem do drabinek, chód nogami po szczeblach. Zaczepieniem stopy i odepchnięciem o górną żerdź przejście do podporu. Przy tym ćwiczeniu zwrócić uwagę ha podciągnięcie bioder.i załamanie ich w momencie odbicia od żerdzi (rys. 62).
7. Na materacu pod dwutramem siad na podłożu z podchwytem za niski tram. Zamachem i zaczepieniem stopy
0 wyższy, odepchnięciem się przejść do podporu.
8. Z postawy stojąc, wymyk za pomocą skośnie ustawionego przyrządu (górna część skrzyni ustawiona skośnie jednym końcem na podłożu, drugim na pozostałych częściach skrzyni). Chód nogami po materacu skrzyni
1 odepchnięciem jedną nogą, a zamachem drugą przejście do podporu — to samo wykonać szybciej. Skrzynię można zastąpić ustawioną skośnie ławeczką.
9. Leżenie tyłem na skrzyni stojącej poprzecznie pod przyrządem. Chwytem za żerdź, ramiona ugięte i jedna noga podkurczona, zamachem drugiej nogi wymyk do podporu.
123