■wytrzymuje przez kilka sekund, po czym powraca do leżenia tyłem, wykonując wszystkie poprzednie ruchy w-Odwrotnej kolejności (rys. 5).
Rys. 5
Błędy: przestawianie rąk i nóg w czasie unoszenia się do mostka, niepełny wyprost rąk i ułożenie ramion nie prostopadle do podłogi, brak odchylenia głowy w tył, wygięcie w odcinku-lędźwiowym, a nie w części piersiowej kręgosłupa, szybkie opadanie na plecy.
Przy wykonywaniu mostka bardzo dużą rolę odgrywa stopień ruchomości kręgosłupa. Dzieci mają bardzo elastyczny kręgosłup i wykonują te skłony z łatwością. Tę naturalną elastyczność młodzież może utracić, jeżeli nie uprawia ćwiczeń l przyjmuje nieodpowiednie ułożenie tułowia. W im późniejszym wieku rozpoczyna się uprawiać ćwiczenia zwiększające ruchomość stawów, tym trudniej jest osiągnąć cel.
Metodyka nauczania
1. W leżeniu tyłem uwypuklanie klatki piersiowej. j2. Z leżenia przodem, chwyt rękoma za kostki — unoszenie tułowia i nóg w górę.
3. Z tej samej pozycji z ramionami w górę — kołyska ^(naśladowanie ruchów konia na biegunach).
4. W klęku rózkrocznym skłon tułowia w. tył (później
0 nogach złączonych) z różnym-ułożeniem rąk, z pomocą
1 bez pomocy współćwiczącego.
5. Skłony napięte przy drabinkach w klęku i postawie. : 6. Mostek z leżenia tyłem z oparciem się głową o podwiozę.
, 7. Z leżenia tyłem w rozkroku, mostek o nogach ugię-^ łych.
.. 8. To samo o nogach prostych.
Po opanowaniu przez ćwiczących samodzielnego wykonania mostka z leżenia, można przystąpić do trudniej-szej formy, jaką jest mostek ze stania. Przy tym ćwi-,i czeniu początkowo pomaga dwóch współ ćwiczących. Wykonujący mostek staje w rozkroku z ramionami w górę; >" a współćwiczący z baku z prawej i lewej strony, trzymając sią za ręce pod plecami ćwiczącego, ochraniają go przy skłonie w tył. Ćwiczący stoi w odległości 1 metra tyłem do drabinek w rozkrpku, skłania tułów w tył postępując rękami po szczeblach aż do najniższego. Po ' opanowaniu mostka przy drabince, próbuje wykonać, go ■ z asekuracją, ale bez pomocy, na miękkim podłożu.,
Po opanowaniu mostka można wykonywać w tej po- .> zycji szereg różnych ćwiczeń np. wznos jednej nogi lub jednej ręki, półobroty itp.
■ Trudniejszym ćwiczeniem jest:
1. Mostek ze stania na rękach.
I 2. Powstanie z mostka do postawy.
ę- 3. Powolny przerzut w przód mostkiem na dwie i jed- .<
Są nogę. W &M| 3B| S
r . 4. Powolny przerzut w tył mostkiem z jednej nogi -T r i .z dwóch nóg.
.<■ Ucząc wykonania mostków należy koniecznie zacząć od -* nauczania podporu leżąc i różnych w nim ćwiczeń, jak:’ -i unoszenia nóg i rąk, uginania i prostowania rąk. Jeżeli1' ręce ćwiczącego nie są na tyle silne, by mógł uginać .i prostować ramiona w podporach leżąc, nie będzie mógł rj wykonać mostka, w którym pozycja jest odwrócona.
Szpagat
r Naukę tego elementu należy rozpocząć od ćwiczeń • . przygotowawczych, wyrabiających obszerność ruchu w stawach biodrowych, np.:
i 1. Wymachy nogi w tył, w przód i w bok z trzymaniem się za szczebel drabinki lub inny przyrząd, albo :. dwójkami.
2. Wymachy nogą w tył z pochyleniem tułowia w przód.
y .3. PÓłszpagat lewą i praiwą nogą.
4. W wypadzie prawą (lewą) nogą w przód sprężyste pogłębianie.
. 5. Z siadu rozkrocznego z podparciem rękami przejście do szpagatu i pogłębianie.
far .6. To samo ćwiczenie z chwytem za szczebel drabinki,
■ niski tram.