crop0006 (5)

Dla Brentany barwy i dźwięki nie należą wcale do przedmiotu psychologii.

Świadomość była dla niego nie zespołem treści, a aktów psychicznych: składała się z aktów widzenia, słyszenia itp.

Intencionalność stanowi o specyfice zjawisk psychicznych. Wspólną cechą zjawisk psychicznych, tj. aktów psychicznych, jest to, że są skierowane ku jakiś przedmiotom.

Tę cechę nazwał Brentano „intencjonalnością”, stosując termin scholastyczny (od intendere, kierować).

•„Każdy fenomen psychiczny charakteryzuje się tym, co średniowieczni scholastycy nazywali intencjonalną (lub też mentalną) inegzystencia pewnego przedmiotu, a co my [...] nazwalibyśmy odniesieniem do pewnej treści, skierowaniem na pewien obiekt (przez który nie należy tu rozumieć czegoś realnego) lub immanentną przedmiotowością”.

•• „Każde [zjawisko psychiczne] zawiera coś jako obiekt, chociaż nie każde w ten sam sposób.

W przedstawieniu jest coś, co jest przedstawiane, w sądzie