DSC07310

poakwn bezrobocia występujący w gospodarce rynkowe j. w które) zawsze pewna fcibt aaób touwmi jest w citfystytuctlJriKo bezrobotnie* /»>vku cboCby u m»tjnłrjie>pw|cy bez nnbay kwalifikacji (bezrobocie przejściowe) tubpr/e fHfłneiije rią^bencbock strotauralnc), określany nui«cinaallMM|Mpp

Iftboda. nie daje się więc w tcjfcooweocj określić jedncsznacznic'---

^^M^Orofcu krzywe PhilUpsa została uogólniona przez łwąpkntc Mopy

■

nnun płac nominalnych zmianami zupy inflacji, co spowodowało przyjęcie ym polityków gospodarczych przekonania o mrUiwoick uznania krzywej Phittipsa za iMniini nt pozwalający formułować alternatywne progiamy polityki cfcoaorałcz-m> napodatawic różnych kombinacji »*óp inflacji i stóp bezrobocia. Początkowo dostrzegano jedynie możliwość poruszania się wzdłuż krzywej (wybór punktu na krzywej mógł być przcdmioicin oddziaływania znanych narzędzi polityki fiskalnej¹). następnie zauważono potrzebę uwzględniania możliwości przesuwania całej krzywej. Jednakże stwierdzono brak możliwości oddziaływania polityki gospodarczej na to zjawisko, przynajmniej w krótkim okresie.

łVxefledźmy następujący tok rozumowania. fYzyjmijray. te w okresie wyjściowym gospodarka znajduje się w stanie równowagi, w sensie stabilnej stopy bezrobocia i zerowej inflacji². Znając teoretyczny przebieg krzywej PhilUpsa. ustalony na podstawie danych historycznych, wiemy jednocześnie z bieżąco ż,    dostarczanych danych statystycznych, że stopa bezrobocia w skali kraju jest

stabilna, ale na stosunkowo wysokim poziomie S%.

i

W obliczu np. zbliżających się wyborów, rząd uzna. że celowe jost obniżenie stopy bezrobocia do 34b, mimo związanego z tym podwyższeniem się stopy inflacji do MbfSaptnsja popytu wywołana zwiększeniem wydatków rządu spowoduje doraźnie rozszerzenie działalności przedsiębiorstw, skłoni przedsiębiorców do zwiększenia zatrudnienia, a pracowników (bezrobotnych) do zwiększenia skłonności do zatrudniania się i podejmowania pracy w dodatkowym czasie (nadgodzinach). Co najmniej przez pewien okres, na podstawie dotychczasowych doświadczeń, będą oni uważali nominalny wzrost płac za realny wzrost dochodów z pracy. Podniosą się tym samym wskaźniki pozioma aktywności gospodarczej w skali makro - nastąpi przyspieszenie wzrostu gospodarczego, co najmniej w jego Ilościowym wymiarze. Problem stanowi kwestia, czy jest możliwe utrzymanie gospodarki charakteryzującej się niższą stopą bezrobocia i wyższą stopą inflacji przez dłuższy okres.

1

iw. soadz t poświęcony w niniojasym Uksypcia poEayes firitalnaj.

2

i MniUmiIit— I I----r~~l-Mi---by---rgdręin ilUut W aaia&iąląai^

■boftbrt^WMspMoeąnbMaUa.