116 Planowanie i projektowanie programów szkoleniowo-rozwojowycb
• uczestnicy o różnym doświadczeniu i zakresie wiedzy mogq dzielić się ze sobą informacjami i opiniami,
• nowe pomysły i metody mogą być w krórkim czasie przedstawione wielu osobom,
• szkolenie daje uczestnikom możliwość wyjaśnienia tych aspektów, których nie rozumieją Jub w zakresie których potrzebują większej ilości informacji.
Każda metoda oprócz zalet ma zazwyczaj wady. W przypadku szkolenia grupowego mogą one być następujące:
• zróżnicowane tempo uczenia się poszczególnych uczestników, którzy zazwyczaj są zmuszeni przyjąć tempo średnie,
• nie zawsze można uwzględnić sposoby uczenia się preferowane przez poszczególnych uczestników,
• nie wszyscy uczący się mają na początku szkolenia identyczny poziom wiedzy i umiejętności, istnieje więc ryzyko, że ci, którzy są na niższym poziomie, będą przegrani już na początku, jeśli nie zostanie to wzięte pod uwagę,
| nie wszyscy uczestnicy będą mieli podobną motywację, niektórzy mogą być nawet nieprzychylnie nastawieni do szkolenia, gdyż wcale nie chcieli brać w nim udziału.
Kolejne kroki pozwalające na ustalenie treści programu szkolenia zostały przedstawione na ilustracji 7.2.
1. Wybierz metodę szkoleniową.
2. Zoplonuj kolejność sesji, umożliwiającą zrealizowanie celów programu.
3. Przygotuj ogólny plon programu na podstowie wymienionych punktów.
4. Przedyskutuj proponowony plan z treneromi, administratorami, oraz jeśli to możliwe, z uczestnikami szkolenia i menedżerami liniowymi.
5. Przygotuj ostateczny, uzgodniony plon programu, na podstawie którego stworzone zostoną szczegółowe plony.
6. Przekaż uzgodniony, ostoteczny plan trenerom, którzy będą odpowiedzialni zo poszczególne sesje programu szkoleniowego.
Ilustracjo 7.2. Listo czynności pomagająca w opracowoniu programu szkoleniowego
Kolejną decyzję, którą należy podjąć podczas projektowania szkole uiu to forma i rodzaj szkolenia.
Najbardziej popularną formą szkolenia grupowego są kursy szkoleniowe. Mogą one jednak być bardzo zróżnicowane. Mogą być zorg.ini/ow.uu w obrębie firmy dla jej pracowników, albo ogólnie dostępne dla zróżnicowanych grup lub (co staje się coraz bardziej popularne zwłaszcza wśród małych firm) zorganizowane przez instytucję z zewnątrz lub jedną z firm biorących udział w szkoleniu dla zróżnicowanych grup. Mniejsze firnu mogą nie posiadać wystarczającej liczby fachowców, aby organizować kursy, wolą nie wysyłać pracowników na publiczne kursy lub nie mogą sobie na to pozwolić.
Kursy szkoleniowe mogą trwać od kilku godzin do kilku tygodni, a programy rok lub dłużej. Program, w który byłem ostatnio zaangażowany, obejmował jednodniowe sesje raz w miesiącu przez okres jednego roku. Grupa uczestników może składać się z grup współpracowników, osób zajmujących różne stanowiska, osób zupełnie sobie obcych lub np. rodzin. Kurs może mieć sztywną lub elastyczną strukturę i odbywać się w oficjalnej lub nieoficjalnej atmosferze. Trenerzy mogą działać jako opiekunowie, osoby mające do zaoferowania zaawansowane techniki szkoleniowe lub osoby pomagające w nauce.
Kurs szkoleniowy koncentruje się na pewnym zakresie umiejętności lub, jeżeli jest przeprowadzony w formie modułów, na określonych umiejętnościach. Szkolenie składa się z serii sesji szkoleniowych, korzystających z szerokiego wachlarza dostępnych metod.
Jednym z rodzajów grupowych zajęć szkoleniowych są warsztaty. Termin ten jest jednak ostatnio często używany w niewłaściwy sposób. Bardzo często za warsztary uważa się bezpośrednie kursy szkoleniowe lub nawet pojedyncze ćwiczenia. Warsztaty są formą szkolenia i podobnie jak elastyczne grupowe kursy szkoleniowe wymagają dużego zaangażowania ze strony uczestników. Mogą się koncentrować na pojedynczym zagadnieniu lub wielu powiązanych ze sobą tematach. Zasadnicza różnica pomiędzy warsztatami a kursami szkoleniowymi polega na rym, że zawierają bardzo niewiele wykładów i oficjalnych sesji szkoleniowych. Prezentacje są zazwyczaj krótkie i są raczej wprowadzeniem tematu, ustalonego przez trenera lub grupę uczący*!i się.