ludowe wierzenia i natchnienie' poetyckie powołują do życia różne zjawiska. Ów element sztucznego stwarzania, zmyślenia, występuje także w nauce, ale napką również zabija tb; Co W danym zjawisku jest żywe, aby uchwycić' jego węwriętrznc stosunki i związki! Nauka traktuję, wszystkie stany i; siły jako rućhj£ przedstawia ruchy jako ilrocft wykonanej pracy, to jest wydatkowanej siły i energii, aby wszystkie te procesy ująć jako jednorodne i mierzyć je jako procesy dające się wzajemnie do siebie sprowadzać; ^jmik tych! zabiegów odpowiada r^czywistdści o: tyle* -ic ile odpo- . wiąda-ją jej przyję tę, j, j^pipiite pojęcia i tf.ile -rź|ezy-' wista sfera możliwości, jako sfera tego, co da się po-- niyśieć, nie ma grabić;: tak|®?iśpełhia się!wszys^i kich operacji pojęciowych1 i cele, którym on służy. AIo tendencji i konieczności organicznego stawania się; i przemijania nie można pojmować w sposób mechać niczny. Samo pojęcie,’ jako idea indywidualnego bytu, jest tu rzeczywistością, żywą, zmienną, rozwijającą się; Ingerencja nauki prowadzi tu do zmiany natury samej nauki, podejście dyskursywne i Racjonalne przekształca się w intuicyjne, dialektyczne; na tym właśnie-polega filozofowanie’. Niniejsza rozprawa nie zajmuje się gatunkami i rodzą ja mi, czyli- w odniesieniu do ludzi.— kategoriami rasy, ludu, plemienia jakp jednościami biologicznymi. Chodzi raczej o interpretację socjologiczną, która, do grup ludzkich podchodzi jako do żywych organizmów albo — przeciwnieifel nagich ‘artefaktów, co znajduje odzwierciedlenie i analogię w teorii5 indywidualnej woli. Psychologiczne ujęcie tego za-.. gadnienia będzie przedmiotem drugiej księgi tej róż-1! • prawy.
Teoria wspólnoty
W mysi powyższych ustaleń .teóftia wspólnoty wychodzi od doskonałej jedności ludzkiej woli jako stanu pierwotnego albo naturalnego, który utrzymuje się mimo empirycznych? pddziąłówi, Ów stan pierwotny przedstawia się rozmaicie w zależności od koniecznych; I i danych stosunków między odmiennie uioarunkoioa-;jiymi jednostkami. Podłożem tych stosunków są ogólnie zależności wynikające z urodzenia; ;\?ola. każdej _ jednostki odpowiadająca-:jakiemuśx,cielesnemu UstrOjdr ■ wi jest i pozostaje albo z całą pewnością'będzie powią--zana z wolą innych jednostek przez pochodzenie i płeć. Powiązanie; to jako bezpośrednia wzajemna afirmaćja wyraża się najdobitniej w trzech typach stosunków, a mianowicie: 1) w stosunku między matką a dzieckiem; :J|i w stosunku między mężczyzną, a kobietą, jako stadłem w sensie naturalnym albo ogólńoanimalnym;
3) w stosunku między rodzeństwem, to jest potomkami przynajmniej tej Samej matki. Jeśli w każdym stosun- • ku między wspólplemieńcami zawiera się zalążek albo ugruntowana w wolt siła i; dążenie dó wspólnoty, to w wymienionych wyżej stosunkach zalążki te są najsilniejsze czy też najbardziej 'zdolne do rozwoju.