Dzierżawin ''Wielmożam i sędziom''

Włodarzom i sędziom

Najwyższy powstał Bóg, by sędzić W gromadzie wielkiej ziemskie bogi:

Jak długo, rzekł, jak długo szczędzić Będziecie podłych, złych i srogich?

Rzecz wasza: dzierżyć praw kanony,

Z silnemi twarzmi się nie zmawiać I bez pomocy, bez ochrony Wdów, takoż sirot nie ostawiać.

Rzecz wasza: strzec od biad niewinnych, Dać nieszczęśliwcom dach nad głową I przed silnemi strzec bezsilnych,

I wyrwać biednych wszem okowom.

Ogłuchli! Widzą, lecz nie wiedzą! Zaślepły oczy dukatami:

Podlece wciąż na ziemi siedzą, Nieprawda wstrząsa niebiosami.

Miałem, wy, króle, bogi władne,

Nad wami prawa nikt nie spełni,

Lecz wam nieobce chucie żadne, Jesteście tak jak ja śmiertelni.

Wy wszyscy takoż upadniecie Jak zwiędły liść, co wiatr go zbiera,

1 wy niechybnie tak pomrzecie,

.lak wasa ostatni rab umiem!

Zjnartwychwitaj. Boże sprawiedliwych! Niech będą modły wysłuchane:

Zm/dź. sędz. u kara; zdradnych, chciwych, Na ziemi bądź jedynym panem!

Eleonora Karpuk