Pielęgniarka jest często „najbliżej” pacjenta, wiąże się to zazwyczaj z tym, iż wykonuje ona czynności pielęgnacyjne przy pacjencie, rozmawia, często też staje się osobą, której pacjent zwierza się z wielu problemów.
Zdobycie zaufania jest niezmiernie ważne. To od osoby pielęgniarki zależy nawiązanie sympatii. W swojej pracy, tym co sobą reprezentuje wzbudza ona przekonanie u pacjentów, że jest człowiekiem godnym swojego zawodu, której można powierzyć problemy bez jakichkolwiek obaw.
Nie rzadko zdarzają się sytuacje „otwarcia się” pacjenta przed pielęgniarką. Dzieje się tak m.in. z powodu, że pielęgniarka najdłużej jest pacjencie i to ona wiele rozumie. Wówczas pacjent dzieli się z nią wieloma istotnymi faktami, które mogą mieć ogromne znaczenie w procesie terapeutycznym, gdyż ten zależy od stanu, potrzeb i oczekiwań pacjenta.
Pielęgniarka zobowiązana jest do dyskrecji i do przestrzegania tajemnic, jakie zostały jej powierzone. Jednak zdarza się tak, iż pewne informacje przekazane pielęgniarce podczas rozmowy z pacjentem mogą okazać się zagrożeniem zdrowia a nawet życia pacjenta. Wtedy nie wolno pielęgniarce lekceważyć tych wiadomości, ale ze względu na dobro pacjenta uczynić „coś” w tym kierunku. Znaczy to, że pacjent i jego zdrowie są najważniejsze, dlatego proces terapeutyczny powinien być dostosowany do danego pacjenta pod każdym względem.
Elementy rehabilitacji ruchowej w pracy pielęgniarskiej obejmują także: kinezyterapię i fizykoterapię - na zlecenie lekarza. Aby przeprowadzać te zabiegi należy posiadać odpowiednie przygotowanie i doświadczenie. Zabiegi mają na celu zapobieganie wtórnym zmianą patologicznym oraz pogorszeniu ogólnego stanu osoby niepełnosprawnej.
Zatem do tych zabiegów zalicza się : ułożenie pacjenta; ćwiczenia oddechowe; ćwiczenia mobilizujące krążenie obwodowe; ćwiczenia bierne; ćwiczenia izometryczne; ćwiczenie samoobsługi; pionizacja i nauka chodzenia;
Ułożenie pacjenta odgrywa niezmiernie ważną rolę z kilku powodów. Częsta zmiana pozycji nie dopuszcza do powstania odleżyn, przykurczów, ułatwia drenaż płucny - układu oddechowego, zapobiega zrostom i zniekształceniom w narządzie mchu. Stąd zadaniem pielęgniarki jest dopilnowanie, aby pacjent w miarę możliwości miał zmienianą pozycję lub jeśli jest w stanie samodzielnie to robić, by zmieniał ja co kilkadziesiąt minut.