14675

Wiąże się to ze stopniem specjalizacji produktu, jest tak, że produkty nie znajdują zbytu na rynku krajowym i muszą być wywożone. (Podstawą międzynarodowego podziału pracy jest taki stopień specjalizacji produkcji, że możliwości jej zbytu utrudnia ograniczona chłonność rynku wewnętrznego.)

Trzy grupy czynników, które decydują o kierunku specjalizacji: warunki naturalne

rozwój sił wytwórczych; środki produkcji, zasoby siły roboczej

-    polityka ekonomiczna

Sens ekonomiczny międzynarodowego podziału pracy sprowadza się do tego, iż poszczególne kraje w wyniku specjalizacji mogły rozwijać takie rodzaje produkcji, w których osiągają względnie wyższą wydajność pracy, a która to wydajność pozwala na lepsze wykorzystanie czynników wytwórczych jakimi kraje te dysponują. Daje to możliwość tym krajom na eksportowanie dóbr wytworzonych u siebie względnie tanio, a import takich dóbr, których koszty wytwarzania w tych krajach są wysokie lub takich, które ze względów obiektywnych te kraje nie mogą wytwarzać.

Tradycyjny MPP, początek XIX do I wojny światowej, wyróżniły się dwie grupy krajów:

I    grupa krajów to kraje uprzemysłowione

II    grupa krajów to kraje surowcowo-rolne

Czynniki wpływające na kształt tradycyjnego MPP: rewolucja przemysłowa rozwój systemu kolonialnego wywóz kapitału migracje ludności polityka ekonomiczna

-    teoria kosztów komparatywnych

czynniki wpływające na deformację kształtu tradycyjnego MPP:

-    I wojna światowa

kryzys gospodarczy (lata 1929-1933/35)

-    rozwój gospodarczy USA, Japonii, Kanady II wojna światowa

-    stopniowa likwidacja systemu kolonialnego Współczesny MPP:

-    wschód: kraje Europy Środkowo-Wschodniej

-    zachód: kraje OECD i grupa G7+1

południe: kraje nowo uprzemysłowione I generacji, kraje nowo uprzemysłowione II generacji, kraje naftowe, kraje o niskim poziomie rozwoju gospodarczego, kraje najuboższe

PROCESY INTEGRACYJNE WE WSPÓŁCZESNEJ GOSPODARCE ŚWIATOWEJ

Integracja; proces scalania się gospodarek narodowych, polega na rozwijaniu takich powiązań gospodarczych, które wszystkim krajom należącym do ugrupowania integracyjnego przynoszą korzyści większe od możliwych do uzyskania w przypadku braku integracji

Trzy grupy warunków integralności:

-    struktury gospodarcze krajów integrujących się muszą być rzeczywiście bądź też potencjalnie komplementarne

kraje zmierzające do integracji muszą dysponować odpowiednimi warunkami techniczno-instytucjonalnymi