img048

W grupie niepełnosprawnych 9% dzieci i 2% młodzieży to osoby z całkowitym ograniczeniem wykonywania czynności życiowych. Większość pozostałych osób uczęszcza do szkół, głównie specjalnych, integracyjnych łub ogólnodostępnych z klasami integracyjnymi.

1.    Kryzys emocjonalny często prowadzący do konfliktu spowodowany urodzeniem się dziecka niepełnosprawnego.(rozpacz, przygnębienie, bezradność)

2.    Brak informacji jak radzić sobie z dzieckiem niepełnosprawnym:

•    Z zaburzeniami emocjonalnymi,

•    Obniżoną sprawnością intelektualną,

•    NiepełnosprawnościąmanuaJną,

•    Trudnościami w poruszaniu się,

•    Zaburzeniami mowy.

3.    Trudności materialne związane z rehabilitacją dziecka.

4.    Brak informacji na temat instytucji niosących pomoc dzieciom niepełnosprawnym i ich rodzinom.

5.    Radzenie sobie z adaptacją do środowiska domowego, szkolnego.

6.    Problemy chorego rodzeństwa, jak zaakceptować chorą siostrę czy brata (wstydzą się).

7.    Bariery architektoniczne w domu.

8.    Trudności w pokonywaniu odległości od miejsca zamieszkania do szkoły.

Pytanie Nr 64

Przedstaw zjawiska prowadzące do dysfunkcyjności rodziny

Do dysfunkcyjności systemu rodzinnego prowadzi

brak spełnienia przez członków rodziny przypisywanych im ról i funkcji społecznych brak zdolności adaptacyjnych do pojawiających się zmian życiowych Główne czynniki dysfunkcjonalności rodziny to:

rozbicie podstawowego układu struktury rodziny choroba przewlekła członka rodziny uzależnienie (alkoholizm, nikotynizm i inne) przemoc w rodzinie.

Konsekwencje patologii rodziny mają swój wymiar społeczny, psychologiczny i biologiczno-medyczny.

Rozbicie podstawowego układu struktury rodziny Może mieć charakter:

pierwotny - podjęcie decyzji o samotnymrodzicielstwie

■wtórny - rozwód, odejście z domu jednego z rodziców, śmierć jednego ze współmałżonków U pozostającej w rodzinie osoby dorosłej pojawia się nadmierne obciążenie funkcją opiekuńczą i zarobkową, mogą pojawić się zmiany w sferze ekonomicznej.

Dochodzi do ograniczenia realizacji funkcji socjalizacyjnej i ekspresyjnej. Przy braku poczucia bezpieczeństwa pojawiają się zachowania będące wyrazem nieprzystosowania społecznego.

Podział majątku po rozwodzie, czy brak dochodów zmarłej osoby może spowodować konieczność ograniczenia edukacji, szukania pomocy w ośrodkach pomocy społecznej.

Konsekwencje niepełnej struktuiy rodziny dotyczą wszystkich jej członków i zaznaczają się w postaci zaburzeń reakizacji niemal wszystkich funkcji.

Rozbicie rodziny rodzi duży poziom napięcia emocjonalnego. Dzieci z rodzin niepełnych wykazują liczne odchylenia w stanie zdrowia psychosomatycznego.

48