tywnych w dzieciństwie. Jak to zostało wiele razy powiedziane, bezpośrednie porównania między depresją człowieka dorosłego i dziecka są trudne, ponieważ istnieją duże rozbieżności między badaniami nad jednymi i drugimi.
Narzucają się zatem zmienne metodologiczrieineu-robiologiczne, które pozwolą nam dostosować lepiej do każdego chorego odpowiednią terapię i leczenie,
▲ Jako zmienne metodologiczne wymieniamy następujące:
> skale ocen I wywiady w diagnozie;
> czas trwania testów z dziećmi;
> ustalenie minimalnych kryteriów dla zdefiniowania ją* snego pojęcia depresji dziecięć^j; • ‘i
> ^ś|odąWisko>rodzinne etc/
Są to aspekty, których nie można porównywać ani stosować w ten sam sposób w odniesieniu do dorosłych i małoletnich.
▲ Jako zmienne neurobiologiczne zasygnalizujemy:
> mechanizmy systemu nerwowego, które odpowiadają za usposobienie oraz różnicują pierwsze i ostatnie etapy życia;
> reakcje na leki różnią się znacznie u dzieci, młodzieży i dorosłych;
> spontaniczne zachowanie społeczne dzieci Jest większe niż u dorosłych.
□ 86
A Innymi zmiennymi są
> reakcje dzieci na niektóre środki hamujące w leczeniu fobii szkolnych czy lęku w dzieciństwie, winny być badane oddzielnie.
Ogólnie rzecz biorąc, reakcje dzieci na terapie nie-farmakologiczne są bardziej bezpośrednie, mogą więc one gorzej znosić efekty uboczne niektórych terapii z wykorzystaniem leków.
Mając na uwadze wspomniane wyżej zmienne, musimy rozważyć różne formy interwencji w depresji dziecięcej. Nie powinna dziwić jednak wielka różnorodność spotykanych terapii, jeśli wziąć pod uwagę wielość teorii etiologicznych leżących u ich podstaw (co widzieliśmy we wcześniejszym rozdziale). Dlatego sprawą podstawową jest analiza czynników, które mogą być związane z przewidzianym planem terapeutycznym dla każdego przypadku. Wśród nich należy mieć na uwadze następujące punkty: źródła zaburzenia depresyjnego (biologiczne, wewnątrzpsychiczne, psychospołeczne, wewnątrzrodzinne etc.), czynniki czy warunki, które zdają się podtrzymywać problem depresyjny, czynniki, które pomagają dziecku normalnie się rozwijać w innych aspektach. Te i inne rozważania doprowadzą specjalistę do wieloaspektowego i zindywidualizowanego ujęcia planowanych zabiegów terapeutycznych.
87 O