SFERA ROZWOJU EMOCJONALNEGO
- „Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych,
które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia".
Ten cytat i kolejne pochodzą z zapisu Nowej Podstawy Programowej.
1. Poznawanie samego siebie. Gromadzenie doświadczeń i informacji na lemat swój oraz innych osób.
• Poprawne nazywanie części ciała, dostrzeganie symetrii ciała. Opisywanie własnego wyglądu, np. długie włosy, niebieskie oczy.
• Opisywanie wyglądu innych dzieci, np. zagadki typu ..O kim mówię?”.
• Porównywanie wyglądu własnego i innych dzieci.
• Poznawanie cech określających charakter i temperament.
• Określanie przeciwstawnych cech charakteru postaci literackich, np. odważny
- lękliwy, dobry - zły.
• Wzbogacanie słownictwa o wyrazy określające cechy charakteru.
- Opisywanie cech charakteru znanych dzieciom osób lub postaci literackich, bez oceniania.
• Budowanie obrazu własnego ..ja”. Rozumienie własnej odrębności i indywidualności.
• Prezentowanie własnej osoby poprzez podawanie jak największej ilości cech wyglądu i charakteru.
• Uczestnictwo w zabawach, działaniach dających możliwość obserwowania siebie na tle innych oraz poznawania własnych możliwości, mocnych i słabych stron. Dokonywanie oceny własnego zachowania i działalności.
2. Rozpoznawanie i nazywanie własnych i cudzych emocji oraz uczuć.
• Określanie własnych upodobań: lubię, nie lubię.
• Akceptowanie upodobań innych osób.
Określanie samopoczucia: kiedy czuję się dobrze, kiedy żle: co mnie cieszy, co smuci; co złości, co bawi.
• Nazywanie własnych stanów emocjonalnych: strach, gniew, złość, smutek.
» Wyrażanie własnych emocji i uczuć w toku zabaw, zajęć, rozmów .
Nazywanie sytuacji, wskazywanie czynników wywołujących określone stany emocjonalne. np. „jestem zły. gdy...”
• Wyrażanie emocji i uczuć w sposób werbalny i pozawerbalny w formie akceptowanej społecznic.
- Odczytywanie min.
- Odgrywanie scenek dramowych.
-
24