Treści programowe
• klasyfikacje Całościowych Zaburzeń Rozwojowych wg DSMIV tr i ICD 10
• opis zachowań charakterystycznych dla poszczególnych zaburzeń
• diagnoza Całościowych Zaburzeń Rozwojowych - wyw iad i obserwacja
• rodzaje terapii
• wybór odpowiedniej terapii - opartej o naukowo udokumentowana skuteczność
• najskuteczniejszy model terapii w odniesieniu do zaburzenia autystycznego i innych zaburzeń z grupy całościowych zaburzeń rozwoju
Wykaz literatury
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
B. Literatura uzupełniająca
• McClannahan L.E., Krantz PJ.Plany Aktywności dla dzieci z autyzmem, Gdańsk 2002 wyd. Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym
Efekty uczenia się
K_W05
K_W06
K_W07
K_W09
Wiedza
• Student/studentka ma uporządkow aną i pogłębioną wiedzę na temat całościowych zaburzeń rozwoju
• ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki zaburzenia autystycznego i Zespołu Aspergera
• ma pogłębioną wiedzę na temat sposobu prowadzenia wywiadu i obserwacji pod kątem diagnozy całościowych zaburzeń rozwoju
• zdobywa ogólne informacje na temat różnorodnych form terapii całościowych zaburzeń rozwoju
K_U02
K_U03
Umiejętności
• Poznaje kryteria doboru skutecznej terapii w odniesieniu do całościowych zaburzeń rozwoju, poznaje właściwe modele prowadzenia terapii i sposoby postępowania w pizypadku kontaktu z dzieckiem z autyzmem
• Potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną do rozpoznawania zaburzeń z grupy całościowych zaburzeń rozwoju na podstawie przeprowadzonego wywiadu i obserwacji
K_K01 K K03 K_K06 K_K07
Kompetencje społeczne (postaw y)
• Ma pogłębioną świadomość poziomu sw!ojej wiedz)', rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego w zakresie diagnozowania dzieci z zaburzeniami rozwoju
• Docenia znaczenie psychologii behawioralnej dla pomocy dzieciom z zaburzeniem autystycznym i zespołem Aspergera
• Odznacza się odpowiedzialnością za własne przy gotow anie do pracy i postępowanie wobec osób z którymi i dla któiych pracuje, wyraża taką postawę wśród innych i pośrednio modeluje to podejście wśród innych
• Jest wrażliwy na problemy społeczne i psychologiczne związane z zaburzeniami rozwoju dzieci, odmiennością form opieki i stylów wychowania, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami nie będącymi specjalistami w danej dziedzinie oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania związane
_ ze wsparciem rozwoju dziecka.
Kontakt