Wytrącony osad (postać strącenia) w wielu przypadkach różni się od osadu, który poddajemy ważeniu (postać ważenia) i w oparciu o który dokonujemy obliczeń zawartości jonu oznaczanego w roztworze badanym.
Prażenie osadu ma na celu doprowadzenie go do postaci o ustalonym składzie stechiometrycznym.