Jak ludzie kłamią? — Strategie 207
nak wówczas, kiedy gracze zaczynają grać na pieniądze, emocje są równie silne jak podczas rzeczywistych kłamstw, a kto wie, czy sam element rywalizacji nie powoduje pojawienia się jeszcze silniejszych emocji niż podczas cpdzjen-nych kłamstwJjOpisywana gra towarzyska polega na tym, ze wszyscy zebrani, siedząc w kręgu, wygłaszają jakieś stwierdzenia, mówią o zdarzeniach, faktach. Grający mają żetony, na środku znajduje się pula. Jeżeli ktoś wygłosi prawdę i nie zostanie sprawdzony, płaci jeden żeton do puli. Jeżeli wygłosi kłamstwo i nie zostanie sprawdzony, bierze pulę. Sprawdzający płaci dwa żetony osobie, którą sprawdza w momencie, kiedy sprawdził prawdę. W sytuacji, kiedy odkrył kłamstwo, bierze cztery żetony od kłamiącego. »— ^__________________________________
Przedstawiony poniżej opis literacki takiej gry bardzo dobrze pokazuje różne strategie kłamania. Uważny czytelnik szybko dostrzeże maskę, fałszywą prawdomówność, insynuację i inne przedstawione wcześniej metody. Polecam ten tekst do analizy pod tym właśnie kątem, a samą grę jako wartą wypróbowania w sytuacji towarzyskiej. No, może niekoniecznie na pieniądze i niekoniecznie naśladując wszystkie „zagrywki” z przedstawionego tekstu.
— Nigdy nie wytrzymałam z jednym mężczyzną dłużej niż tydzień.
Jak odpowiedzieć na coś takiego? (...) Pierś nie odrywał wzroku od Cary (...). Rozpaczliwie szukał jakiejś błyskotliwej riposty, lecz zabrakło mu inwencji.
— Sprawdzam — powiedział. (...)
— Prawda.
Dziewczyna sięgnęła po dwa czerwone żetony ze stosu leżącego przed gospodarzem. Na chwilę zapadła cisza. (...)
— Ripper, twoja kolej.
Ripper wychylił szklankę do dna i wstał. Wygłosił swoją deklarację zmierzając do barku, tyłem do obecnych. Ciekawa taktyka.
— Osobiście rozwaliłem wóz sportowy wart czterdzieści osiem tysięcy funtów. — Ripper często opowiadał takie rewelacje. (...)