MFP Type3 090324150856

- dzieci głuche i równocześnie upośledzone umysłowo osiągnęły niższy poziom rozwoju fizycznego i sprawności fizycznej aniżeli ich głusi rówieśnicy o normalnym rozwoju umysłowym.

8. Metody nauczania ruchu i wskazówki do pracy z dziećmi niesłyszącymi i niedosłyszącymi na lekcji wf ( kształtowanie mowył

W pierwszych miesiącach życia dziecko głuche otrzymuje informacje z otaczającego świata poprzez zmysł dotyku, smalcu potem dopiero wzroku, słuchu i powonienia. Tak więc na początku motorycznie rozwija się prawidłowo. Dopiero później, gdy występuje potrzeba korzystania ze słuchu rozpoczynają się problemy. Dzieje się to wtedy gdy dziecko spostrzega przedmiot ale nie łączy go ze słowem. Myślenie głuchego dziecka jest przez te spostrzeżenia kierowane ku warstwie konkretu, co upośledza u niego operacje myślowe o charakterze abstrakcyjnym, uogólnionym. Jego poznanie jest głównie konkretno-obrazowe, a nie logiczno-pojęciowe.

Wykorzystując zmysł wzroku należy opisywać ruch na kartce papieru, następnie wykorzystując zmysł dotyku lub wibracji należy przekazać polecenia powtarzania omówionych wcześniej działań i dzięki temu może ono przyswoić sobie podstawowe czynności mchowe.

Dziecko uczy się również mchów od swoich rówieśników, poprzez naśladownictwo.

Do środków stosowanych w procesie wf z dziećmi głuchymi należą: naturalne formy mchu, zabawy, gry sportowe, ćwiczenia fizyczne, sprzęt sportowy i pomoce dydaktyczne. W procesie wf należy korzystać z zajęć na świeżym powietrzu, z dobrze wyposażonych sal, pływalni, materiałów wizualnych typu video , foto

Duże znaczenie w nauczaniu mowy maja zajęcia z wychowania fizycznego

i

1.    Rozwój klatki piersiowej

2.    Pobudzenie układu motorycznego - jest równocześnie pobudzeniem ośrodka mowy

3.    Kształtowanie mowy przez wprowadzenie i utrwalenie pojęć słownych

Ćwiczenia przygotowujące do artykulacji polega na:

-    nauczaniu dziecka oddychania dla mowy

-    wywoływaniu i utrwalaniu głosu

-    rozwijaniu głosu

-    usprawnianiu narządów mowy

9. Osoby niesłyszace a sport paraolimpiiski

W 1993 roku Igrzyska Sortowe Głuchych odbyły się w Sofii . Polskę reprezentowało 56 zawodników i zawodniczek. Następnie odbyły się w Kopenhadze 1997 r.

Głusi sportowcy mogą uprawiać wszystkie dyscypliny, wyjątkiem jest gimnastyka artystyczna czy łyżwiarstwo figurowe.. Przepisy są takie same jak w innych dyscyplinach. Sędziowie używają w niektórych dyscyplinach innych oznaczeń.

Jednak sport głuchych nie wszędzie rozwija się dobrze. Najbardziej aktywne okręgi w tej kwestii to Bielsko Biała, Wrocław , Wejherowo i Poznań,

18