!
Cele:
'\.Ti
■ ■ j-;.
: rozwijanie słuchu fonemowego
- kształtowanie nawyku prawidłowej wymowy głosek ustnych i nosowych na : . !■■; przykładzie głosek m i b
wdrażanie do koncentrowania uwagi na bodźcach słuchowych
Prowadzący zajęcia wita dzieci i przedstawia im litery1 2 3 4 ti; i b, podając ich nazwy,
I czyli głoski. Dzieci wyszukują różnice pomiędzy nimi. Prowadzący zwraca uwagę i na drogę wydychanego podczas wymawiania głosek powietrza (ustami lub nosem), dźwięczność i układ ust. Wspólnie z dziećmi sprawdza nosowość głoski my ukła-: dając palce na grzbiecie nosa lub jego skrzydełkach podczas artykulacji. Następnie ; wspólnie sprawdzają ustną wymowę głoski b, obserwując podczas jej wymawiania zaparowanie lusterka trzymanego przy ustach, a następnie ruch kartki trzymanej na wysokości ust. Kończąc, osoba prowadząca poleca wykonanie próby wymówienia | głoski m z zaciśniętymi na skrzydełkach nosa palcami oraz głoski b z zamkniętymi I ustami. Wspólnie dochodzą do wniosku, że zadanie to jest niemożliwe do wykona-: L nia, co potwierdza ustną wymowę głoski b i nosową głoski m.
• "14?
i '
W i -
!
Zabawa artykulacyjna - Wędrująca pitka
Prowadzący zabawę prezentuje emblematy przedstawiające bałwana lub most, z wpisanymi w nie literkami, odpowiednio b lub m. Każdemu uczestnikowi przypina jeden z nich. Następnie dzieci stają w kole i rzucają do siebie piłką, wymieniając nazwę literki umieszczonej na emblemacie odbiorcy piłki. Po chwili kierujący zabawą proponuje utrudnienie. Poleca dzieciom, by zamiast nazwy literki wymówiły słowo rozpoczynające się tą głoską.
3. Zabawa słuehowo-ruchowa—Echo (wg: K, W. Vopel, Witajcie uszy)
. Dzieci siadają w kręgu, zachowując odstępy między sobą. Rozkładają ręce i trzymają ; je w gotowości do klaśnięcia. Prowadzący zachęca je, aby starannie powtarzały jego ruchy i.były gotowe na zaskoczenie. Bardzo powoli zbliża do siebie dłonie. Nagle : wykonuje silne klaśnięcie. Jeśli dzieci będą uważne, klasną w dłonie prawie równo-' cześnie z prowadzącym, tworząc echo. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.
48
Zabawa słuchowo-artykulacyjna —Język fantazji (wg: K. W. Vopel, Witajcie
i uszy)
• Prowadzący zaprasza dzieci do uważnego słuchania wymyślonych słów i po-
T wtarzania ich jak echo. Zwraca uwagę na to, aby dzieci dokładnie naśladowały v natężenie i tempo wymawianych słów: