oddechowe w korekcji postawy 1

promocja zdrowia

Ćwiczenia oddechowe

Barbara oraz gry i zabawy

Kotowska    ^ |    .    ^J

«'“* w korekcji wad postawy

Zastosowanie ćwiczeń oddechowych w korygowaniu wad postawy ciała

W procesie korekcji wad postawy — obok ćwiczeń korygujących postawę, a więc wzmacniających rozciągnięte mięśnie i rozciągających mięśnie przykurczone — ważną rolę odgrywają ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia te wpływają na poprawę sprawności uktadu oddechowego i krążeniowego, na sprawność i wydolność fizyczną cia-fa, na kształt klatki piersiowej (ćwiczenia oddechowe kształtują klatkę piersiową od wewnątrz; wg Lehnert-Schroth ćwiczenia oddechowe można porównywać do nadmuchiwania gumowej dętki piłki, pod wpływem nadmuchiwania dętki wypychane są wszystkie jej wgniecenia i zniekształcenia) oraz na ogólną poprawę postawy ciała. Ćwiczenia oddechowe mogą być wykonywane bez udziału kończyn górnych, tułowia i kończyn dolnych-ćwiczenia statyczne (wolne) lub mogą być połączone z ruchem kończyn górnych, dolnych oraz tułowia-ćwicze-nia dynamiczne (wspomagane).

Przykłady ćwiczeń oddechowych:

A. Statyczne

1. Pw.: leżenie tyłem, nogi ugięte w stawach biodrowych i kolanowych, stopy oparte o podłoże, ręce splecione za głową.

Ruch — wydech ustami z wymawianiem samogłosek lub syczeniem;

14 wdech nosem.

B. Dynamiczne

1.    Pw.: leżenie tyłem, nogi ugięte w stawach biodrowych i kolanowych, stopy oparte o podłoże, ramiona wzdłuż tułowia.

Ruch: wznos ramion w górę (bokiem) — wdech; powrót do pozycji wyjściowej —wydech.

2.    Pw.: jw. — ramiona w bok.

Ruch: przyciągnięcie kolan do klatki piersiowej, objęcie rękoma kolan — wydech, powrót do pozycji wyjściowej — wdech.

Niektóre wady postawy wymagają, aby ćwiczenia oddechowe były ukierunkowane na rozprężenie określonej części płuc i uwypukleniu określonych części klatki piersiowej. W tych wadach pomocne są ćwiczenia oddechowe sterowane.

Przykłady ćwiczeń:

1.    Pw.: leżenie tyłem, nogi ugięte w stawach biodrowych i kolanowych, stopy oparte na podłożu, woreczek z grochem położony na wybranej części klatki piersiowej.

Ruch: maksymalne rozszerzenie tej części klatki piersiowej, na której leży woreczek — wdech; powrót do pozycji wyjściowej — wydech.

2.    Pw.: jw. — unieruchomienie rękoma wybranego odcinka klatki piersiowej.

Ruch: maksymalne rozszerzenie części klatki piersiowej wolnej od ucisku — wdech, powrót do pozycji wyjściowej — wydech.

Czasem istnieje potrzeba mobilizacji dodatkowych mięśni oddechowych. Wykorzystać wtedy można ćwiczenia oddechowe oporowane.