P1020662

V celu oznaczenia zawartości / kazeiny aetodą formolową 10 on³ alakajobpj^tnić 0,1 N MaOH wffbec 0,5 ca³ 2-proo. fenoloftaleiny, a następnie dodać 2 ca³ 20-proc. formaliny i ponownie miareczkować 0,1 N IfaOH do zabarwienia różowego. Ilość ca³ 0,1 I) NaOH zużyta w drugim miareczkowaniu /po dodaniu formaliny/ pomnożona prpez 1,47 daje procentową zawartość kaze-xIny w mleku.

|/j'\ 2, Oznaczyć moc preparatu podpuszczkowego.

j Rozpuścić 1 g preparatu handlowego podpuszczki i 1 g soli kuchenne J w 100 ca³ wody destylowanej w kolbie aiarowej. Odplpeto-wać'/do zlewki na 100 cm³/ 25 ca³ świeżego aleka i ogrzać w łaźni wodnej do teap. 35°C. Dodać do aleka 0,5 ca³ świeżo przygotowanego 1-proc. roztworu podpuszczki, szybko wyaieszać i zmierzyć czas, w ciągu którego nastąpi ścięcie aleka. Noaent ścięcia można najlepiej zaobserwować na zbiomiozku rtęci termometru zanurzonego do aleka lub na szkiełku przedmiotowym, którym miesza się mleko. Obliczyć aoo' podpuszczki.^tift. ile g aleka ścina 1 g podpuszczki.*    ?5^bC w clągu 40 ain przy założeniu odwrot-"

^,-j'^ej proporcjonalności czasu krzepnięcTtf^fly mćey^poS^fciicilff.*^

j. Ustalić optymalne warunki działania podpuszczki w mleku.

J W celu' stwierdzenia wpływu stężenia enzymu, temperatury, dodatku wody i kwasowości na krzepnięcie podpuszczkowe aleka wykonać IV serie pomiarów czasu ścinania według schematu podanego

w tabeli 13. /Badania te przeprowadza sle na 25 ca³ mleka./ ^T$pi‘/v^e/    '    \

4. Przeprowadzić kwasowe wytrącenie każelny z aleka 1 oznaczyć jego zdolność buforową.

rie    ^M -*ⁿ"T'    Z o-

trzyaanego aleka chudego odmierzyć cylindrem 250 cm³ /teap. 20°0/ do zlewki i oznaczyć pH. Następnie dodawać do olekd porcjami po 2 om³ 1,0 N BOI. Po dodaniu każdej porojl kwasu mleko dokładnie wyaieszać i oznaczyć kwasowość czynną za poaocą pehametru. Dodawanie kwasu-prowadzić do aoaentu osiągnięcia wartośol pB ok. 3,0.

Zaobserwować wartość pH, przy której pojawia się ‘pierwszy skrzep. Sporządzić wykres zmian pH aleka w zależności od ilości danego kwasu.

Tfykąnać również wykres obrazujący buforowość aleka, a więc podający^slicsbę równoważników kwasu potrzebnych do zalany pil o jednostkę w prąplioseniu na 1 litr aleka.

I

Literatura

1.    S f d 1 d 8 k 1 A.: Zarys fizykochemii koloidów. PWH, Warszawa 1957, s. 31, s. 345.

2.    Drapała T.: Chemia fizyczna z zadaniami. PWN, Warszawa 1975# e. 201 - 234.

3.    Karlson P.: Zarys biochemii, PWJT, Warszawa 1964, s. 68.

4.    PI janowikl Zarys chemii 1 technologii ale-czara twa. T.II. PWRiL, Warszawa 1974 , 8 , 282 - 290.

5.    V e b b H.B., J o b n a o n A.H.: Pundaaentale of Dairy Chemiotry. A7I Westport, Connecticut 1965, s. 506 - 623.