[11]
OralnoSt tekstu w pic.fni lodowej
185
Rzeczowników odczasownikowych z suiiksami -e, -dnie, -ente jest w prozie nieco więcej (16 przykładów typu opowiedzenie, palenie, parcie, przeproszenie, powiadomienie) niż w wierszach (8 przykładów: pożegnanie, śpiewanie, ulitowanie, wyspanie itp.).
5. STOPIEŃ KONCENTRACJI SŁOWNICTWA
Koncentracja w sensie statystycznym oznacza, że w danej wypowiedzi językowej powtarza się mała grupa wyrazów, pokrywając znaczną część tekstu. Ilość haseł różnych może być przy tym niewielka, chociaż koncentracja nie zależy w sposób bezpośredni od słownikowego bogactwa tekstu*1 (na co wskazują m. in. podane dalej obliczenia). Słownictwo tekstu jest statystycznie „rozproszone”, jeśli różnorodności haseł wyrazowych towarzyszy zbliżona, niezbyt duża częstość ich użycia. Taką strukturę ma bogaty leksykalnie Pan Tadeusz1.
Przyjmijmy, żc będziemy oceniać stopień koncentracji słownictwa w badanych tekstach według roli w nich haseł o najwyższych frekwencjach. Koncentracja jest większa w tekstach prozy niż w pieśniach.
W próbie P najczęstszy wyraz, zaimek ten, osiąga częstość 484, grupa zaś haseł osiągająca częstość użycia większą niż 9 liczy 156 jednostek. 100 najczęściej używanych haseł pokrywa 63,8% tekstu.
W pieśniach (próba S kontrastuje z P silniej niż próba R) najwyższą częstość ma zaimek ja, użyty 340 razy, ale równocześnie grupa haseł o frekwencji większej niż 9 jest dłuższa, w nielicznym wariancie pieśni obejmuje 184 elementy. 100 początkowych haseł z list rangowych — obu prób pieśniowych bez różnicy, Si/? — pokrywa znacznie mniejszy procent tekstu, bo tylko 53,9. Różnice są znaczne.
Dla porównania: W. Kuraszkiewicz otrzymał zbliżony do pieśniowego wskaźnik koncentracji słownictwa tylko dla Wizerunku Reja (53%); inne teksty opisane przez tego badacza mają słownictwo znacznie bardziej „rozproszone”. W Beniowskim użycie 100 najczęstszych haseł daje 47% tekstu, w Worku Judaszowym KJonowica — 42,5%; w Panu Tadeuszu — 40%; w Popiołach — 38%; w Kwiatach polskich — 34,3%. Dla fragmentu Sprzysiężenia S. Kisielewskiego J. Sambor podała za J. Woronczakiem wskaźnik 46,3%; W. Pisarek dla komentarzy prasowych otrzymał wartość 36,8%, co uznał za stopień koncentracji „bardzo mały”23. Jeśli wyłączyć bliskie mowie potocznej teksty Reja, otrzymujemy dla tekstów języka pisanego wskaźnik pokrycia tekstu przez 100 najczęstszych haseł, wahający się w granicach 34—47%. Na przeciwległym biegunie silnej koncentracji znajdą się teksty oralne badane przez M. Zarębinę1 czy bliskie oralnym teksty Nowego Testamentu, w któ-
Sambor, op. cii., s. 225.
u J. Sambor, Badania statystyczne nad słownictwem, Wrocław 1969, s. 48 — 53.
2‘ Kuraszkiewicz, Obfitość..., s. 58 (dla Pana Tadeusza potwierdziła ten wskaźnik Sambor (.Badania statystyczne..., s. 53»; Sambor, jw., s. 143; Pisarek, op. cii., s. 38.
** W polszczyżnie ogólnej mówionej 73 najczęstszych wyrazów dąjc 50% pokrycia tekstu, #dy w pisanej podobna grupa - - tylko 39% (Zarębina, Najczęstsze wyrazy polszczyzny mówionej. <■ 344). Natomiast wyniki uzyskane w tym względzie przez autorkę dla tekstu gwarowego nic sę — mimo identycznej długości próby — w pełni porównywalne z jej wcześniejszymi analizami tekstów