178 Tadeusz Malinowski
jeziora, nad którym położona była przecież osada. Pod nakryciem sk.ć»-. rżanym względnie trzcinowym szkielet budynku mógł być wypleciony gałężmi i wylepiony gUną - sugerują to zwlaszcza grudki polepy, no
szące ślady odcisków beleczek, prętów i dranic.
Przytaczając tutaj tę analogię do śladów szałasów odkrytych na wymienionych wyżej cmentarzyskach, musimy się jednak zastrzec, że nie jest to analogia ścisła. W Słupcy szałasy stanowiły bowiem element bar-
Ryc 8. Słupca, m. po w., stanowisko 3. Próba rekonstrukcji wy^ądu szałasu nad jamą XLVIL Konstrukcje nakryte strzechą trzcinową. Według T. TAalinowakiego
Fig Słupca. chef-Ueu de district. station 3. Ten\aUve de reconstitution de \a buUe au-dessos de la fosse XLVII. Sąuelette recouvert de roseaux. D’aptes T. TAaUnowski dziej już skomplikowanych budowli — pólziemianek, gdy tymczasem trudno jest nam orzec, czy w intencjach budowniczych szałasów nagrobnych było przedstawienie najprymitywniejszej formy tego rodzaju budownictwa — szałasu posadowionego na powierzchni ziemi, czy też bardziej rozwiniętej jego formy — szałasu nad. półziemianką względnie ziemianką. Tych ostatnich możliwości nie należy bowiem z góry wykluczać*, nieckę półziemianki lub ziemianki mógł przecież symbolizować sam wkop grobowy.
budownictwa ludności kultury łużyckiej, uzupełniając ją ponadto wynikami ostatnich badań.
Tak więc do typów palenisk wyliczonych przez autorkę *• możemy obecnie* dorzucić jeszcze paleniska, w których prócz kamieni również i ułamki naczyń stanowią domieszkę do gliny40. Bardzo problematyczna jest interpretacja autorki dotycząca niektórych jam odkrytych na terenie osady otwartej w Słupcy, szczególnie jeśli chodzi o tzw. jamy pale-' niskowe i odpadkowe41. Zwłaszcza nierealnie brzmią ogólne wypowiedzi, że te ostatnie są rezultatem świadomej działalności człowieka. Wydaje się, że na obecnym etapie badań interpretacja niektórych jam nie jest możliwa jeszcze do przeprowadzenia, a przyszłe, o większym rozmachu badania na większych płaszczyznach wykopów pozwolą, być może, na lepsze naświetlenie i tej kwestii4t. Nieporozumieniem jest zaliczenie wału grodziska w Słupcy do typu ziemnych z fundamentami wzmocnionymi konstrukcją drewnianą 4S. W wykopie bowiem na terenie wału interesującego nas obiektu nie natrafiono na szczątki drewna, które mogłyby być pozostałością po jakiejś celowej konstrukcji44. Konstrukcje takie występują natomiast na przedwalu45, ale to jest już zupełnie inna sprawa. Ponadto ostatnie obserwacje poczynione w odniesieniu do wału grodziska słupeckiego ^pozwoliły stwierdzić, że konstrukcja jego nie jest zupełnie jednolita. Otóż okazało się, że zachodnie odcinki wału, najbardziej narażone na zniszczenie, rozmycie, a to na skutek przewagi silnych wiatrów wiejących od tej strony, powodujących powstawanie na jeziorze wysokiej fali napierającej na wał, zbudowane były z ziemi oraz dużej ilości pokaźnych rozmiarów kamieni polnych. Kamienie zaś nie występowały zupełnie lub też trafiały się jedynie sporadycznie w pozostałych odcinkach wału40.
Trudno zgodzić się także z określeniem przez autorkę grobli wiodącej
50 A. Niesiolowska-Hoffmann, op. cit„ s. 61.
40 T. M a 1 i n o w s k i, op. cit., s. 127.
41 A. Niesiołowska-Hoffmann, op. cit., s. 74, 75.
41 T. Malinowski, Osadnictwo kultury łużyckiej wczesnej epoki żelaznej w Słupcy, Fontes Archaeologici Posnanienses, t. VIII*-hIX, 1958, s. 91,; idem. Dalsze badania osadnictwa ludności kultury łużyckiej wczesnej epoki żelaza w Słupcy, s. .145 i 149.
43 A. Niesiołowska-Hoffmann, op. cit., s. 91.
44 T. Malinowski, Osadnictwo kultury łużyckiej wczesnej epoki żelaznej W Słupcy, s. 52, 53.
45 T. M a 1 i n o w s k i, op. cit., s. 52—55.
48 T. Malinowski, Dalszś badania osadnictwa ludności kultury łużyckiej wczesnej epoki żelaza w Słupcy, s. 142, 143, 152, 153.
12*