2. NICOLAUS Sagundinus: De origine et familia Turcorum. 4°
3. BRUNUS Leonardus Aretinus: De duobus amant ihus, sive De amore Guiscardi et Slgismundae. 4°
4. PIUS II papa: Epistoła ad Turcarum imperatorem Mahome-tum II. 4°
5. GERSON Joanncs: De pollutione nocturna; De cognitione castitatis; De pollutionibus diurnis. 4°
6. POGGIUS Florentinus: Facetiae. 4°
7. LEO I papa: Sermones. 2°
Analiza typograficzna wszystkich zachowanych wytworów tej drukami upoważniła Szandorowską do stwierdzenia, że zostały one wytłoczone jedną i tą samą czcionką gotycką, należącą do grupy pism niderlandzkich, a charakteryzującą się majuskułą M61 według systematyki Konrada Haeblera. Z liczby arkuszy, których łącznic jest 127, autorka wnioskuje, że oficyna ta działała co najmniej przez trzy lata. Natomiast metoda składu drukarskiego, a w szczególności brak sygnatur arkuszowych, kustoszy i foliacji oraz notatka rękopiśmienna na jednym z egzemplarzy stanowiły podstawę do konstatacji w zakresie chronologii. Szandorowska pisze, że „orientacyjny czas działania oficyny można wyznaczyć na środkowe lata siódmego dziesięciolecia XV w.”24*. Nieco dalej precyzuje dokładniej swe propozycje chronologiczne: 1473/1474— 1477/1478. Następnie dokonuje przeglądu zawartości treściowej wytworów tej anonimowej drukarni. Znalazły się wśród nich teksty z zakresu ascetyki, teologii moralnej, homiletyki, a prócz tego teksty literackie i pisma polityczne o treści antytureckiej. Należały więc one w większości do piśmiennictwa popularnego i częściowo wiązały się też z nowymi prądami w literaturze. Zupełny brak podręczników i tekstów klasycznych wskazuje, że obieg tych publikacji odbywał się poza środowiskami szkolnymi i uniwersyteckimi.
Z kolei autorka zajęła się lokalizacją zachowanych wytworów tej oficyny na świecie i w bibliotekach polskich. Rekonesans ten, przeprowadzony bardzo dokładnie, z szerokim uwzględnieniem niezbędnego tła historycznego, dał zaskakujące rezultaty. Obecnie
ItcipU 'TradłatuluB w ■trąbili* ffiagrftti Joą (5tr.rtf ellarpparłtiffig tranie Ot pollu ret noaurua.au imprtiat rtltbt&ntt uel no.
33bitatusn tft apuO rrt freijurter et bin pfertim poft fuTceptum farerOotium .fi quis oocSaCuo pollu łus (orcmo ■ crlt bronOo mrUetn rrtfart Orfceret- <Sxpertua fum frknilttrr multoe pfertim rcligiofce i nouitfime guofOBm prt reteria tali Oubitanoina frrupub pan pap turbatuo bum tx una gte too afl telt bracOum trąbit Deuorio exo!trr .tincr o3rn fe rrprimit TaoOf tSec^ua fug u ar re rtrtiot tum tx Onćłop fatrop ItAione. tum rxgtop et uirtucfop rófnltarióe et txnrplo !u poftre iro tx ipfa ratiouia t rxgtmtnt*li8 rógnirócia etteftaro? inOudua fum ut fonfiOcrfirionea alk quaa breneo et no prorfua iuutflea fu? bat (t [•1 Wbranonio materia fópoucrttn.eao iubittoirt lius et fiurtriua fapifntiń fnppoutuBo (SonfiOe raronu buiufmpai ąueOń erCt artrfforit et rjut Bam per birećłutn rńfiue Jireiot autem Bari f nrniam fi forta n impuriuo logutOutn enl quo
piętn tnorbuo talia t <juiuix aUttr oet-gi ux pulrrieribuo meDirtinentie fonari potfft.
10. Początek tekstu dzieła Joannesa Gersona Ot nortiinM rt Al