P1000717

58

58

T. RJTTNER. W MAŁYM DOMKU

WANDA odwracając się

Co Antoś?

SIELSKI

nieśmiało, zmieszany zachowaniem się WANDY Zdaje mi się, że to dziecko od pewnego czasu mniej się uczy. Wczoraj nie był na nauce religii. Nie chcę skarżyć... tylko boję się, czy nie chory

albo...

WANDA

Nie... to jest... może... trochę niezdrów. Ja się do niego wezmę... ja sama. Niech pan nic nie mówi Lolowi, bo on taki surowy... strasznie surowy... a Marynia jest bardzo zajęta.

z uśmiechem

Pan ma do mnie zaufanie?

SIELSKI

Zupełne, rozumie się...

SCENA III C7Ź, DOKTOR DOKTÓR

wchodzi z lewej strony ze swego pokoju Kto ma do ciebie zaufanie?... bo tu tak ciemno, że nic nie widzę.

patrzy podejrzliwie na SIELSKIEGO i WANDĘ Profesor? No, cóż tu za narady? Cóż to państwo tak?... Spałem trzy godziny... do licha!

WANDA prędko Zaraz zapalę lampę.

DOKTÓR

Po co? Jeżeli nie zapaliłaś dotychczas... Pewnie kłoś się o mnie pytał... słyszałem przez sen...

WANDA /. w.

Nikt... nikt... tylko wiesz, ten robotnik z kolei, którego żona słaba.

DOKTÓR

Szymon?... Czegóż on chce znowu? Czy tej babie gorzej?

WANDA

Nie, ale...

patrząc z ukosa na SIELSKIEGO dziwił się, że tak dawno u nich nie byłeś.

DOKTOR ironicznie

Dziwił się? to dobre...

do SIELSKIEGO, śmiejąc się krótko Jak mię tu kochają, co? Nie wolno mi się stąd ruszyć nawet na dwa tygodnie. Dzisiaj wróciłem, a już siedm osób na mnie czatuje.

SIELSKI

zdziwiony, cicho

Pan tu nie był?... pan dopiero dzisiaj wrócił?

DOKTÓR

Pan nic nie wie? Pana nic nie zajmuje, co się u nas dzieje?

SIELSKI i. w.

Dzisiaj...

WANDA staje naprzeciw niego tak, że DOKTOR me w idu i patrzy mu w oczy; SIELSKIEMU chodzą widocznie cienie w oknie" po głowie, ale rozumiejąc instynktowo WANDĘ

zmieszany milczy