P1000708

40

•r RfTTNER: W MAŁYM DOMKU

_za niczym innym nic tęsknię... dlatego, że j_{a pr}^

cięż panią kocham.

WANDA

^C°*    niby nadsłuchując, cicho

Pan powiedział?...

SIELSKI

Że panią kocham.    2

WANDA

śmieje się krótko pod wpływem nagłego zmieszania Nie... jaki pan dziwny... Od kiedy?

SIELSKI

Nie wiem. odkąd... może już bardzo dawno.

WANDA

A teraz nagle... Dlaczego ja o tym nie wiedziałam?

SIELSKI

Ta chwila wydaje mi się jak sen. Od pani wszystko zależy... od pani zależy, żebym się nie zbudził.

WANDA

7 nagłym dziecinnym strachem Ode mnie?... ja nic nie wiem. Chciałabym panu coś powiedzieć, ale ja nic nie wiem... nic nie czuję... Cóż ja temu winna?... prawda? Nie mówmy o tym... nigdy!...

SIELSKI Jak przez sen

Pani temu nie winna... paru nic dla mnie nie czuje... Przepraszam,

^AKT    Se.„_{Ą xn}

Wanda    4i

zakłopotana.

T,k mi Przykro.,. l«_el,

SIELSKI

^N'^,('. ^{nic: nie} myślałem... p_rzenr;,_c,

^n«, co mi sią nagle stał₀^{P P} Wam-^N*e wi_em

WANDA (. w

\ 'Prawdą?... co panu nagle sig stało?

naraz śmiejąc się

X,,.. „ pana nigdy sig nie wie... P_{an C7aspm}

<■<>- t.;k niespodziewanego...    ^em pow

SIELSKI melancholijnie

Przepraszam za wszystko, przepraszani.

nagle wstaje, bierze kapelusz, kłania się

no widzenia!

WANDA /. w

Do wi... A dlaczego pan już?...

Podaje mu z wahaniem rękę.

SCENA XII Clt, MARIA

MARIA    .

wchodząc mówi

A mówiłam jej, żeby zdjęła bieliznę.

nagle widząc SIELSKIEGO

to pan'... Panie profesorze nie mogę 1 v / moim Antkiem. Co on tam rob. w szkole.

SIELSKI

smutny, roztargniony    . „ _ko

wykolę...    Antek...    miłe    dziecko...    dóbr