bardzo wąskim, toteż wielu pedagogów uważa je za niekompletne Dzieje się tak dlatego, że planowo nie uwzględ. nia ono jakichkolwiek czynności pedagogicznych, które wiązałyby się z realizacją programu. W podejściu tym reali-fw zacja treści to kwestia metody, ta zaś pozostaje najczęściej poza obrębem zainteresowań niniejszej koncepcji programu.
Tak więc poza obrębem programu i zainteresowań jego autora znajdują się takie planowe czynniki pedagogiczne,
■ M jak:
im - strategie, metody i techniki nauczania,
- procedury hierarchizujące znaczenie tych treści,
- sposoby szeregowania (gradacji) treści,
- sposoby budowania motywacji do opanowywania treści, fm - techniki kontroli i oceny.
Tym bardziej poza obrębem programu pozostawia się wszelkie czynniki nie zaplanowane przez konstruktorów i i realizatorów programu, takie jak:
B - wejściowa wiedza uczących się, uzyskana przed przystąpieniem do realizacji danego programu,
I- postawy i motywacje uczących się,
- postawy i motywacje kadry pedagogicznej,
- sposoby kontaktowania się kadry z uczącymi się.
Tego rodzaju ujęcie programu nauczania traktuje więc . program jako swego rodzaju odpowiedź na pytanie: czego uczyć, a poza nawiasem pozostawia jakiekolwiek rozważania dotyczące odpowiedzi na pytanie: jak uczyć. Z tego względu najczęściej bywa stosowane w zawodowym kształceniu i doskonaleniu dorosłych, a co więcej - w szkolnictwie tych krajów, gdzie w systemach oświatowych funkcjonują egzaminy końcowe o wymaganiach sprowadzających się do wyraźnych kryteriów treściowych.