P1000712

HlTTNER: w MAŁYM DOMKU

&    IURKIEWICZ

_{Ha ha}. sędzina, naczelnikowi*. .*__

MARIA

Sie śmieje? Pan ich nie widział? j_e.

^C'^zt’"^!U n mnie przemówi, to jestem tak zakło-żeli która doJ _{c0 mówlć}. _{Ja sią ich} ho]ą

notana, ze nu

.IURKIEWICZ

. nne boia się pani... bo pani najpięk-To m°7x    óne _pani zazdroszczą. A czy

niejsza, ^n3J" _{/v co} najmniej tyle, co taki sędzia

pam n t znać/.

albo naczelnik'    ■

MARIA

Nic wiem... nie wiem... niech pan tak nie mówi! Ja się ich boję... nie wiem dlaczego. Dlaczego one nie mówią ze mną, lak jak ze sobą?... dlaczego sędzina mówi tylko z moim mężem, a nigdy ze mną?... J tak wszyscy! Pan jest dlatego ze mną inny, bo pan niedawno przyjechał. Ale jak pan dłużej zostanie...

JURKIEWICZ

Żebym mógł zostać jak najdłużej!... Pani nie wie,

jak mi tu teraz dobrze...

ciszej

Odkąd znam panią.

MARIA zmieszana

Mnie?... Dlaczego pan się patrzy?... Pan patrzy,

jak ja jestem ubrana?... ja sama wiem...

JURKIEWICZ

Przepraszam... ale pani tak cudownie naiwna, swic/a, młoda... przepraszam, można?

Bierze znowu jej rękę

MARIA    1    ■

cofając się, czerwona

mi'. P^an J^{uż raz} Pocałował _mni_{e w re]tl},

odwraca się nagle

O,

.-,)..! kia!... Mój mąż!...    ’    ^

SCENA XVI

₍;/2, DOKTÓR, SĘDZINA, SĘDZIA_f NOTARIUSZ, ^OTARIUSZOWA, WANDA, później SIELSKI

DOKTÓR

w widocznym podnieceniu

Ha, ha! Co wy ze mną wyrabiacie?... czuję się

, UH.stu śmieszny... ha, ha!

SĘDZINA sztucznie

V .. Trzeba powinszować kochanej pani-.,

podaje jakby z pewnym przymusem MARII rękę

i burmistrzowa...

•ficając się na wpół do NOTARIUSZOWEJ, porozumiewa :ącc

lekko ironicznie

■ • iui! Pani burmistrzowa.

NOTARIUSZOWA lak samo ■\ tak... naturalnie, że trzeba powinszować. podaje MARII ostrożnie palce ^:S/a pani burmistrzowa...

zwraca się do SĘDZINY

ha, ha! Nasza burmistrzowa!...

S/a/q w kącie z SĘDZINĄ i szepcą

SĘDZIA

winszujemy, winszujemy... to bywa!

•^Nar    i, Nr 116 (Rittnar: W małym domku)