P1000733

T RITTNER W MAŁYM DOMKU

90

T RITTNER W MAŁYM DOMKU

90

^WXrokt*_tJ}

trgia s/<* meigrabnie, spogląda/qi wściekhn*

na MARIĘ    ^m

Teraz dobrze?...

MARIA

sławie nagłe le stukiem swój kiehsrek. nad I

Nie, tak niedobrze.    ^Q#Qf?ISl

Pauza

DOKTÓR nerwowo

Dlaczego państwo nie piją? Sędzio!...

Wpatruje się mimo woli w MARIĘ

SĘDZIA

Owszem... owszem... ja i tak mam trochę tu...

To z moiej strony lekkomyślność... o ósmej muszę być jutro w aptece, a potrzebuję dziewięć godzin snu.

SĘDZINA

To ma pan czas do jedenastej.

MARIA

My wiemy zawsze, która godzina podług pociągów: o jedenastej słvszv się jak gwiżdże kurier.

On jedzie na południe.

Tar: ''.a ek*. .. Budzę się zawsze, kiedv gwizd; * nocy.

_    KOSiCKl

lo nieprzyjemnie,

Poje-

J*.

KOSICKl

nu< w.ęcoj do równika. _co?

MARIA

' ' ^lvm ^sknię. odkąd tu jestem

SĘDZIA

¹ bvwa- ^Kobiety    _za czymś tęsknią.

doktor

który się patrzył ciągle na MARII;

Marvś! ..

SĘDZINA

Czego pan chce znowu od tony?

DOKTOR

Nlaryś, ja pojadę z tobą kiedyś tvm kurierem

jedenastej w daleką podróż.

SĘDZINA

V Patrzcie!

MARIA

zważając na DOKTORA, schyla głowę _łⁱc^?_r^S¹*³*’

rak daleko... na południe, gdzie jest tak ciepło.

odzie tak pachnie, i gdzie takie niebie e

• uśmiechem, przymilającc w oczy’ JURKIEWICZA

daleko...

doktor

gwałtowni*, cicho

MarvśL.