P1000711

, RITTNER. w MAŁYM DOMKU

kosicki

Niech pani zgadnie.

JURKIEWICZ wchodząc

Czy mogę pani powinszować?

MARIA

A!... Lolek!?

WANDA

Pójdę naprzeciw niego.

MARIA przedstawiając Pan inżynier Jurkiewicz.

JURKIEWICZ

Winszuję paniom najserdeczniej!... To wprawdzie do przewidzenia... un secret de polichinelle... ¹¹ ale zawsze... Ogromnie się cieszę.

WANDA

Dziękuję! Czy mój kuzyn wraca już do domu?

JURKIEWICZ

Idzie otoczony gwardią pięknych pań i dygni tarzy.

WANDA krzywiąc się A, to dziękuję’

KOSICKI

Niech pani się nie boi... pójdę z panią... Proszę... WANDA waha się chwilę, wreszcie idzie — wychodzą.

" un secret de polichinelle (franc.) — tajemnicaTo której wiedzą wszyscy.

"^W8ZY »«_{na xv} SCENĄ XV    47

^MAR'A. JURKIEWICZ JURKIEWICZ

^biorąc MAR/ę za ,_ęke

( 7.y można złożyć hołd?

^cu,ui^e h w ,_ękę

. . . ,    , ^MARIA zlizana

\    ach, co pan...

JURKIEWICZ .

Bo pan, piastuje teraz wielką _goą_noSf

MARIA j. w.

_patr^Jz^ayV ^{mÓj mąŻ}- ^{CÓŻ ja Znacze}*^? kaczego pan tal

JURKIEWICZ

\ i ody w idziałem panią po raz pierwszy, uczułem podziw, a zarazem bojaźń tak jak przed czymś, co

stoi wysoko... wysoko nade mną.

MARIA /. w.

Ach, gdzież tam! Pan przecież miał mię za Kasię,

i nie za coś, co stoi wysoko, czy jak...

JURKIEWICZ smutnie

Jestem zawsze niezręczny... z nieśmiałości... Do* mero kiedy pani poszła, powiedziałem do mego mzyjaciela Kosickiego: widziałem teraz pierwszą

ledyną kobietę.

MARIA    ,

Albo ich tu mało? Pan pewnie nie widzi pani sędziny, ani naczelnikowej.