T. Rittner, W małym domku (3 strony)
Scena 4. Kosicki rozmawia z Jurkiewiczem o doktorowej, która wpadła w oko inżynierowi. Przyjaciel dziwi sic temu, bo w miasteczku nikt nie zwraca na Marię uwagi, ludzie uwaźąją ją za głupią i nieważną. Wychodzi też na jaw, że było to małżeństwo z przymusu. Doktor wynajmował pokój w Krakowie u matki Marii, no i młodzi nieuważni jednej nocy wpadli... Jurkiewicz nadal twierdzi, że Maria jest kobietą, przed którą powinno się klękać i mówić jęj, że jest śliczna.
Scena 5. Mężczyźni wychodzą do ratusza, gdzie mają być wybory burmistrza.
Scena 6. Maria zszywa swoją podartą sukienkę. Pojawia się Wanda i Doktor. Ten rozmawia z żoną w sposób lekceważący i ironiczny, ale całuje ją namiętnie w szyję.
Scena 7. Doktor rozmawia z Wandą o wyborach na burmistrza (na które nie poszedł, choć jest kandydatem) i o inżynierze (wyśmiewa jego „europejskość").
Scena 8. Doktorowa wnosi herbatę. Doktor dalej mówi o Jurkiewiczu, drwi z niego a przy okazji z żony.
Scena 9. Wanda wytyka Doktorowi, że jest ciągle nieszczero wesoły, a także, że uwielbia jak się nim wszyscy interesują. Ten przyznaje, że lubi wokół siebie dużo ludzi i hałasu. Wanda pyta czy Doktor kocha żonę, on śmieje się, ale mówi, że kocha. Traktąje ją jednak w rzeczywistości jak własność, rzecz.
Scena 10. Przychodzi Sielski i proponuje Doktorowi urząd sekretarza towarzystwa do pomocy ludziom. Doktor go wyśmiewa. Sielski mówi (nie wiedząc, iż Doktor startuje), że na burmistrza najbardziej nadaje się kupiec Wołkowicz, bo ma dobre serce. Doktor nazywa nauczyciela anarchistą i wychodzi do ratusza.
Scena 11. Sielski rozmawia z Wandą. Twierdzi, że Doktor boi się siebie, swojej duszy, dlatego ucieka w tłum. Wyznaje też kobiecie, że ją kocha. Wanda jednak nic do niego nie czuje.
Scena T2. Wchodzi Marią Sielski zaś wychodzi z roztargnieniem.
Scena 13. Wanda opowiada Marii o zajściu z nauczycielem, a doktorowa skarży się, że Sędzina podkochuje się w Doktorze i udaje chorą.
Scena 14. Przychodzi Kosicki z Jurkiewiczem. Gratulują paniom, bo Doktor Lolek został wybrany na burmistrza. Kosicki i Wanda wychodzą witać zwycięzcę.
Scena 15. Jurkiewicz prawi komplementy Marii, ona zaś zupełnie nie jest świadoma własnej wartości.
Scena 16. Do domu schodzą się Doktor, Sędzią Sędziną Notariusz, Notariuszowi, Wanda i Sielski. Wszyscy gratulują z ironią Marii, że jest teraz burmistrzową i piją za zdrowie Doktora. :
Akt i
Akcja dalej w domu Doktora.
Scena 1. Wanda rozmawia z robotnikiem.Szymonem, który martwi się, że Doktor dawno nie odwiedzał: jego chorej żony.
Scena 2. Przychodzi Sielski. Rozmawia z Wandą o Marii, która wydaje mu się teraz znacznie szczęśliwsza (doktorowa śpiewa nawet w ogrodzie). Nauczyciel cieszy się z tej przemiany, bo myśli, że jest ona spowodowana lepszym zachowaniem Doktora wobec żony. Opowiadą że wczoraj widział w oknie cienie tych dwój ga w czułej pozycji. Wanda jest zszokowaną bo Doktor dopiero dziś wrócił z dwutygodniowej podróży, ale nic nie mówi nauczycielowi. Sielski dodaje jeszcze, że Antoś (dziecko Doktora i Marii) gorzej się uczy. Wanda prosi o milczenie na ten temat.
Scena 3. Pojawia się Doktor. Informuje Sielskiego, że właśnie dziś wrócił z podróży. Sielski zaczyna się czegoś domyślać, lecz milczy.
Scena 5. Jurkiewicz prosi Marię, aby bardziej uważała i ukrywała się z łączącym ich uczuciem. Kobieta jest jednak bardzo szczęśliwa i nie umie tego ukryć. Zakochani wyznają sobie miłość, jednak inżynier prosi o rozwagę. Jednocześnie wspominą że niedługo skończy budować most i wyjedzie. Maria nie może w to uwierzyć, była przekonaną że już zawsze będą razem. Prosi go, by został choć przez zimę. Zbliża się Wandą inżynier ucieka do ogrodu.
Scena 6. Doktorowa rozmawia z Wandą o Jurkiewiczu. Wanda za nim nie przepadą Maria zaś niemal zdradza się ze swoimi uczuciami.
2