P1000759

T. RrTTKEB W MAŁYM BOMKtf

142

WANDA    §8

pan lałam

Ach’ Mój Boże., niechże pan zrozumie... O. jafcj dziecko... Niechże pan zrozumie, dlaczego w₀.

SIELSKI

Panno Wando, niech pani powie... Bo teraz boje    bo    coś    mvś!e i boję się uwierzyć... M

WANDA    JĘę

łkając, zc śmiechem, cicho    3M

O. pan juz nie zaprasza?...    V

SIELSKI

Co?... głośniej... co?    ^

WANDA wybuchając    H

Niechże pan mnie zaprosi... niech mnie pan nareszcie zaprosi do swego domu, gdzie jest zawsze światło i spokój... niechże pan zaprosi!...    M

SIELSKI    I

Wando!    Wando!    S

WANDA    13

rzucając mu się na szyją

Ach, ty... wielkie dziecko!... Ty mój!... Weź mię, weź do swego domu!

SIELSKI

tuląc ja do siebie    m

Wando!

pcuza. trzymają się w objęciach WANDA

budząc się rupy ze snu, głosem na pół zachrypłym, przez łzy

c/cho    *    1

Ale teraz...

akt TRZ_Eci

Teraz jesteś moją.

SCEN*

SIELSKI

Vj

Wanda

Mój Boże! Teraz on...

sielski

Kto? powiedz!

WANDA

Jak jemu powiemy?

sielski

A, gdzie on?... Chodźmy!

Wanda

Nie mam odwagi... Teraz będzie

Chodźmy...

Cicho... on tam.

sam...

SIELSKI

wskazuje na drzwi

Tutaj?...

to liżą ją się do drzwi. W tej chwili słychać

stnai

WANDA

Boże!

SIELSKI otwiera prędko drzwi i pierwszy wchodzi

Co tu? Ratunku!

BIELSKI w progu nagle