P1000702

28

I RTTTNTCR W MAł YM DOMKU

WANDA

Jakiemu?.

DOKTÓR

No, obserwowaniu mojej osoby.

WANDA

Odkąd mnie wziąłeś z pensji do siebie.

DOKTÓR

Jestem z lego niesłychanie dumny.

WANDA

Tak, mnie się także wydaje, że jesteś próżny i że lubisz, jak się tobą zajmują.

DOKTÓR

To każdy lubi.

WANDA

Strasznie ci przyjemnie, jak tutejsze panie mówią o tobie, że jesteś interesując V, dlatego tyle z nimi rozmawiasz.

* DOKTOR

Tak, Diówie dużo z ludźmi... dlaczego nie?... jestem towarzyski człowiek; to przecie nie jest żadna zbrodnia... Ale panna Wanda tego nie pojmuje.

WANDA

Panna Wanda ma straszną nieufność do towarzyskich ludzi.

DOKTÓR

Do lic hal Panna Wanda zapewne myśli, że kto szuka ścisku, ten jest złodziejem kieszonkowym albo czymś podobnym.

AKT 1*1 Kił WSZY SCKNA IX

WANDA

Tak, mniej więcej.

DOKTOR

Wolę ludzi, c hoćby najgłupszych, jak nudy.

WANDA

Nawet wolisz głupszych, bo cię więcej podziwiają.

DOKTÓR

Wolę głupszych, bo więcej krzyczą. Lubię dużo głosów, dużo hałasu.

WANDA

Aha! Na przykład jak będą wołać: niech żyje pan burmistrz! Niech żyje!

DOKTÓR

Ha, ha! Wszystko jedno co, byle krzyczeli. Ja tylko nie znoszę ciszy.

WANDA

niewinnie, lekko, opierając głowę na dłoni i patrząc mu się

w oczy

Ach, w takim razie musiało ci tu być gorzko z początku, po wielkim mieście.

DOKTÓR

Z początku? może... ale to krótko trwało... bo ja nie znoszę spokoju. Zacząłem budzić ludzi... ty wiesz, ja to umiem. Zaczęło się coś dziać... ruch. życie... Nie daję im spać, a przecież mię lubią.

WANDA

Jesteś popularny... tak. Musisz się czuć jak w cieplarni. Stałam dziś na górze przy oknie i cie-