Policja w III Rj<wi:«»pdU<j
policjanta. Przede wszystkim akcentowano funkcję policji jakó instytucji „użyteczności publicznejr, spolegliwego opiekuna. Oczekiwano mocnego „osadzenia* i związania policji ze środowiskiem na najniższym poziomie (rejon zamieszkania). Położono nacisk na rozwój policji lokalnej. Można sądzicie niechęć okazywana przez wiele lat w kontaktach milicjanta z obywatelami brała się nic tylko z wyobcowania społecznego, lecz także z poczucia słabości funkcjonariusza służb porządkowych w obliczu powszednich zagrożeń. ?
I Ustawa z6 kwietnia 1990 rokti o Policji (zwana dalej ustawą) rozwiązywała dawną instytucje Milicji Obywatelskiej, a powoływała Policję - umundurowaną i uzbrojoną formację, służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Ustawa precyzowała zakres jej zadań, nie zamykając jednak ich katalogu. Wiele zadań szczegółowych pozostawiła do regulacji w przepisach sz< /ególnvch-
Założeniem twórców ustawy było uregulowanie spraw Policji i policjantów w sposób kompleksowa. N'adalo to jej charakter aktu prawnego dość skomplikowanego, składającego się z dwóch części. Pierwsza - to zespół unormowań dotyczących organizacji i funkcjonowania Policji jako organu administracji państwowej, realizującego zadania państwa w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa I porządku publicznego. W tym zakresie ustawa było aktem normatywnym o charakterze ustrojowym. Druga część - co zbiór przepisów regulujących status służbowy policjanta. W tej części ustawa określa tzw. pragmatykę służbową, czyli jest aktem określającym prawa i obowiązki funkcjonariuszy Policji.
System organizacji nowej instytucji Policji pizedstawiony został w ustawie w dwóch ujęciach. W pierwszym - jako podział na tzw. rodzaje Policji, do których zaliczono policję kryminalną, obejmującą służby
O operacyjno-rozpoznawczą,
O techniki kryminalistycznej,
O techniki operacyjnej.
O policję ruchu drogowego I prewencji,
O oddziały prewencji i pododdziały antyterrorystyczne,
O policję specjalistyczną, w tym kolcjov/ą, wodną i lotniczą.
W skład Policji weszła również policja lokalna.
Dzięlo odciążeniu iej od pracy operacyjno-rozpoznawczej; dochodzeniowo-śledczej oraz częściowemu, kompetencyjnemu i finansowemu powiązaniu z organami samorządu terytorialnego - miała w możliwie najlepszy sposób służyć społecznościom lokalnym. Jednocześnie ustanowiono, żc organy samorządu terytorialnego mogą uczestniczyć w pokrywaniu kosztów funkcjonowania policji lokalnej, która przede wszystkim jest finansowana z budżetu państwa
W drugim ujęciu system organizacyjny przedstawia się jako system organów Policji w zakresie terytorialnym. Na czele Policji stanął komendant główny, będący centralnym organem administracji państwowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa obywateli oraz utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego, podległym ministrowi spraw wewnętrznych. W terenie natomiast realizację tych zadań powierzono komendantom: wojewódzkim i rejonowym oraz komendantom komisariatów policji.
Podobnie jak w okresie przedwojennym, organy samorządu terytorialnego uzyskały większy nil dotychczas wpły w na służby policyjne. Właściwe oigany samorządu terytorialnego uzyskały prawo opiniowania, powoływania i odwoływania komendantów komisariatów. Właściwe organy samorządu terytorialnego uzyskały również prawo występowania do komendantów rejonowych z. wnioskiem o utworzenie bądź likwidację właściwej jednostki policji lokalnej, a także o mianowanie i odwoływanie kierowników takich posterunków lokalnych. W sprawach związanych z organizacją wewnętrzną i wykonywaniem zadań Policji organy administracji ogólnej i samorządu terytorialnego uzyskały prawo żądania od niej wyjaśnień oraz przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym. W zakresie wykrywania przestępstw i ścigania ich sprawców uprawnienia tc przyznano wyłącznic sądom i prokuratorom.
Szczególny charakter i znaczenie dla obywateli miały regulacje zawarte w rozdziale 3 ustawy, określające szczegółowo uprawnienia Policji wobec społeczeństwa podczas wykonywania ustawowych zadań. Ustawodawca podzielił ogół czynności wykonywanych przez Polrcję wccłu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń na czynności:
O operacyjno-rozpoznawcze,
O dochodzeniowo-śledcze,
O administracyjno'-porządkowe waz
O czynności wykonywane na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji
państwowej i samorządu terytorialnego.
W dalszej części określono niezwykłe ważne zagadnienia, a mianowicie uprawnienia policjantów w czasie wykonywania czynności służbowych. Znalazły się tu uprawnienia do:
O legitymowania,
O zatrzymywania,
O przeszukiwania osób oraz pomieszczeń,