Scan0014

⁰ forma fragmentów gry,

" gra uproszczona,

* gra szkolna,

■ gra właściwa

W treningu i lekcji WF nie sposób obejść się bez różnorodnych elementów zabezpieczających jego stronę materialną. Są to odpowiednia baza, sprzęt techniczne środki nauczania, urządzenia kontrolno-pomiarowe, umiejętne wykorzystanie elementów środowiska przyrodniczego i społecznego, wspomaganie farmakologiczne. Wszystkie tc elementy szkolenia nazywamy środkami treningowymi.

6. Obciążenia zajęć

Biorąc pod uwagę etapy lekcji i treningu sportowego oraz wynikające z nich cele szkoleniowe, należy konsekwentnie dążyć do wypracowania najkorzystniejszych zmian adaptacyjnych w organizmie ucznia lub zawodnika. Najlepszym do tego środkiem jest realizowanie zaplanowanego obciążenia treningowego poprzez systematyczne wykonywanie zróżnicowanych ćwiczeń fizycznych.

Obciążenie - Wartość pracy, jaką się wykonuje w analizowanym przedziale czasu (ćwiczenie, jednostka treningowa, lekcja, cykl treningowy) (Sozański). ..

Obciążenie - wartość pracy wykonanej podczas treningu pomnożona przez współczynnik intensywności tej pracy, gdzie współczynnik ten obliczamy stosunkiem mocy aktualnej, rozwiniętej w danym ćwiczeniu, do maksymalnej mocy możliwej do rozwinięcia (Naglak).

.Składowymi elementami obciążenia są:

•S objętość •f intensywność

Częstość i objętość treningu uzależniona jest głównie od intensywności treningu i

poziomu wydolności ćwiczącego

Wzrost jednego z ty cli składników obciążenia wymaga zwykle obniżenia drugiego.

Objętość - wyraża ilościowy składnik pracy mierzony czasem, odległością, masą/lub

/

liczbą powtórzeń.

Intensywność - jakościowa składowa pracy wynikająca z szybkości wykonania ćwiczenia, liczby powtórzeń w jednostce czasu. Z. fizjologicznego punktu widzenia jest to wielkość wykorzystania maksymalnego pochłaniania tlenu - VC>2 max, z psychologicznego -odcz.it cie ciężkości.

Intensywność ćwiczeń zależy głównie od:    wieku, pici, poziomu sprawności

i wydolności fizycznej, celów treningu i czasu na niego przeznaczonego.

Według Kozłowskiego intensywność wysiłków, podczas których zapotrzebowanie na tlen jest równe indywidualnej wielkości VC>2 max nazywamy maksymalną (>90% V0₂ max), zaś wysiłków o mniejszym zapotrzebowaniu na tlen submaksymalną - intensywność mała {<30% VC>2 max), umiarkowana (30 - 60% VOj max), duża (60 - 90% VO: max).

Ponieważ bezpośredni pomiar V02 max w codziennym ćwiczeniu (brak odpowiedniej aparatury) jest trudny, to popularnym fizjologicznym wskaźnikiem intensywności jest pomiar częstości skurczów serca;., (pomiar tętna HR). Wartość ta zależna jest przede wszystkim od poziomu wydolności i wieku ćwiczącego. Te dwa czynniki bowiem pozwolą na ustalenie maksymalnej częstości skurczów serca wg prostej formuły:

>    niska wydolność — HR max = 220 - wiek,

>    wysoka wydolność — I IR max = 205 - (0,5 x wiek),

Znając HR max możemy przecież ustalić wartość tętna na odpowiednim poziomie, która decyduje o skutecznej intensywności treningu (minimalna wartość - 60% HR max).

Natężenie wysiłku podczas ćwiczeń:

Umiejętne dawkowanie bodźców ruchowych powinno w znacznym stopniu rzutować na dobór ćwiczeń, ich uszeregowanie i sposób wykonywania. Na początku zajęć powinno się ćwiczeniami o umiarkowanym i średnim natężeniu rozgrzać organizm ćwiczących (do przestawienia się ze spoczynku na intensywną pracę serce potrzebuje około 3-5 min.). Następnie możemy przystąpić do uwzględnienia ćwiczeń dynamicznych i statycznych o większym natężeniu, kierując się zasadą, aby nie stosować bezpośrednio po sobie ćwiczeń o dużym i bardzo dużym wysiłku. Przed końcem zajęć obniżamy natężenie, aby umożliwić organizmowi powrót do normy spoczynkowej (3-5 min.).